Τετάρτη 27 Ιουνίου 2007

Ώπα παιδιά, ένας ένας!

Ο τακτικός μου αναγνώστης Monahikos Likos (erimitis.blogspot.com) με ρωτάει αν «αφήνει» ο κοπτοράπτης ή αν διατηρώ και δικό μου φασονατζίδικο...
Ο mediablog.gr λέει ότι αυξάνονται οι «καταπιεσμένοι δημοσιογράφοι». Και ένας τρίτος – excuse me I didn’t mind your name… - λέει σε ένα σχόλιο του, ότι η «κοπτοραπτού και ο medianews είναι για τα μπάζα».
Στην πρώτη απορία που είναι και η πιο καίρια οφείλω να είμαι strictly accurate: ο… «κοπτοράπτης» μου «αφήνει» τα βασικά, ίσως και κάτι λιγότερο. Ό,τι δηλαδή αφήνει σε όλους τους δημοσιογράφους που είναι της ιδεολογίας «πολλές δουλειές κάνω (σ.σ.: για να ζήσω, προφανώς), λίγα λεφτά παίρνω, ρωτάτε δεν κοστίζει, ιδέες, απορίες, μερεμέτια!».
Αν δηλαδή είχα δικό μου… φασονατζίδικο με μάστερ στο γλείφειν και σκύβειν, καταφανώς δεν θα επρόκαμα Μοnahike μου Like να «ξεμπουκώνω» σε δικό μου blog.
Διότι, θα είχα άλλες έγνοιες, όπερ και σημαίνει: πώς να προλάβω δύο και τρεις θεσούλες, να διατηρήσω τον πισινό μου σε 43 Γραφεία Τύπου και να μου μένει και σάλιο να γλείφω, όπου προλαβαίνω.
Σε ό,τι αφορά τους «καταπιεσμένους δημοσιογράφους», ένα έχω να πω: όσοι δεν νιώθουν… «καταπιεσμένοι» να σηκώσουν το χέρι αφού πρώτα το περάσουν από την καρδούλα τους και μετά από την τσέπη τους. Χα, χα, χα, δηλαδή…
Στον τρίτο που κάτι ανέφερε «για τα μπάζα», μεγάλε, υπάρχουν και τα Άρλεκιν και τα Μπελ επίσης, οπότε if you don’t like, ξου…

Κατά τα λοιπά…

- Κάτι παραιτήσεις ακούστηκαν προς Μαρίνου Αντύπα μεριά, αλλά τίποτα δεν είναι σίγουρο ακόμη, μπορεί να φταίει και η ζέστη…
- Ωραία εικών σήμερα το πρωί. Η Ελεωνόρα Μελέτη ζητά από τον «κύριο Σπύρο» Λινάρδο να την ενημερώσει για τη ζέστη. Ταυτοχρόνως, φτιάχνει και το κορδονάκι από το μαγιό προφανώς για να δροσιστούν και οι τηλεθεατές της και σχολιάζει για την υψηλή… ζέστη.
- Όποιος δεν είδε Τατιάνα το μεσημέρι (avec Βας -Βας), έχασε. Τουλάχιστον, η Αννίτα πρόλαβε να αποστασιοποιηθεί, εγκαίρως…
- Παραμένει το… «ψηστήρι» στη Μαρία Χούκλη και τον Γιάννη Πολίτη εκ μέρους του Γιώργου Χουλιάρα. Ο δεύτερος φαίνεται να το ψιλοσυζητάει, η πρώτη πάλι όχι…
- Τελικά αυτό το “Free” ποιος θα το αναλάβει; Ο Λευτέρης Κεφαλάς νυν διευθυντής σύνταξης του “Big Fish” ή η κ. Μόλλυ; Ας μας βγάλει κάποιος επιτέλους από αυτή την αγωνία!
- Αλιάγας ή Μενεγάκη; Με αυτό τον καημό θα περάσουμε το καλοκαίρι μέχρι ο Alpha να αποφασίσει ποιος θα παρουσιάσει το reality με τα… ταλέντα της τηλεόρασης.
- Τρελή πλάκα έχουν πάθει στο ΕΣΡ μετά από τα όσα τους είπαν οι ιδιοκτήτες του Planet Παύλοβιτς και Πολυχρονίου. Βρέθηκε, λέει, τύπος – ή τύπα, αυτό δεν το ξεκαθάρισαν – που «φορτώθηκε» όλες τσι…πομπές του σταθμού – περί τα 2,9 μύρια ευρώ … Και τώρα η πιάτσα ψάχνεται; Μην είναι ο Κοπελούζος; Μπας κι είναι η Αγγελοπούλου; Έλα ντε;
- Την ίδρυση δημοτικής τηλεόρασης ανήγγειλε ο αγαπητός κος Καφέζας. Τι μας λέτε; Γιατί ξέρουμε τηλεοπτικούς συντάκτες που τηλεφωνούσανε πριν από κανά πεντάμηνο στους ανθρώπους τόσο του κ. Καφέζα όσο και του κ. Κακλαμάνη και μόνο που δεν τους βγάζατε τρελούς. Βρε, για δες κάτι πράγματα…

Τρίτη 26 Ιουνίου 2007

ΕΦΗΜΕΡΙΙΙΙΙΔΕΣ! ΕΚΤΑΚΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ...

‘Έλαααα! Είναι της ώρας λέμε! Μπορεί το θέμα με το... καθημερινό φύλλο που ετοιμάζεται να βγάλει ο Δημητριάδης να πήγε λίγο πίσω, πήρε αμπάριζα ο Τράγκας, όμως. Ο οποίος θέλει λέει να βγάλει «καθαρόαιμο παραταξιακό νεοδημοκρατικό φύλλο» (πηγή: adbussines). Πάλι καλά που δεν θα προκύψει μία «θυμωμένη εφημερίδα», όπως αυτή που είχε κυκλοφορήσει από τον γνωστό εκδότη – αριστερόστροφη τάχα – αν θυμάμαι καλά και με τον τίτλο “Post” (πάλι αν θυμάμαι καλά...).Τεσπα, είναι σα να το ξαναβλέπω το εργάκι. Same faces, same strategies...

Τα τηλερουσφέτια...

... Κανονικά θα έπρεπε να προσπεράσω – και να τραβήξω το καζανάκι – αλλά ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ! Το τι κολλητιλίκι πέφτει σε τηλεοπτικούς δημοσιογράφους αυτήν την εποχή δε λέγεται. Ο καθείς που έχει μια επαφή – ή και καμιά επαφή – με κάποιον παρουσιαστή / γραφείο Τύπου καναλιού / αρχισυντάκτη (του παρουσιαστή) / καθαρίστρια (του καναλιού, εννοείται) παίρνει τηλέφωνο και μιαουρίζει: «Πάρ’τε με!!!». Θα μου πείτε, υπάρχει και το αναφαίρετο δικαίωμα στην εργασία και ο καθείς και τα όπλα του. Συμφωνώ. Totally, που λέει και η διαφήμιση. Αλλά αυτό το μπίρι – μπίρι, δεν αντέχεται, ρε γαμώτο. Σηκώνεις ένα τηλέφωνο και δεν ξέρεις τι θα ακούσεις, τι ρουσφέτι θα ζητηθεί και που θα καταλήξει... Και το θεόκουλο είναι ότι αυτού του είδους τις χάρες δεν τις ζητούν άνθρωποι που έχουν πραγματικά ανάγκη για δουλειά, αλλά κάτι τύποι... σαρανταποδαρούσες. Με το ένα ποδαράκι στο ένα ΜουΜουΕ, με το άλλο σε κάποιο γραφείο Τύπου και με το τρίτο – λέμε τώρα – σε κάποια «συνεργασία»... Το άλλο, το ωραίο είναι ότι αυτοί οι τύποι πετάνε το «κασέρι» που λέει, «κάνε μου εσύ την εξυπηρετησούλα και εγώ θα πρήζω τα αποτέτοια των συναδέλφων να σ’ έχουν βρέξει – χιονίσει στη στήλη τους». Ουστ, βρε ουστ, λέμε!
Κλείστε τα! Κλείστε τα ρημάδια τα κινητά και βάλτε ένα φασόν... μήνυμα για όλους να μη σας πρήζουν. Γιατί μετά εσείς πρήζετε εμάς και είμαστε όλοι μαζί για αναλγητικά.


ΥΓ1: Εννοείται, ότι η αναφορά δεν είναι τυχαία. Σήκωσα – τι το ‘θελα; - το κεφάλι μου από τον κοπτοράπτη -χτυπούσε το κινητό, βλέπετε –και είχα την ατυχία να πέσω πάνω σε πελάτη που πήρε για να μου παραπονεθεί για σχετική υπόθεση... Και ξαναλέω: κλείσ’το χρυσέ μου το ρημάδι σου!

Πάμε στα ωραία τώρα. Ανδρέας Μικρούτσικος – Θανάσης Πάτρας σημειώστε 1. Και τα ‘λεγε ο Θανασάκης πριν από λίγες εβδομάδες στο “TVTIΓΚΛΟΝ”. «Είναι δυνατόν να αντικαταστήσουν τους συντελεστές μιας εκπομπής που τα πάει καλά;».
Ειναι, είναι!
Σύμφωνα λοιπόν με την ενημέρωση που απέστειλε το κανάλι του στους τηλεοπτικούς συντάκτες, την πρωινή ψυχαγωγία του Σαββατοκύριακου αναλαμβάνει ένας άνθρωπος «που ξέρει κι αγαπάει την τηλεόραση». Δηλαδή, ο Ανδρέας Μικρούτσικος.
Όσο για τον Πάτρα, αυτός θα πηγαίνει και στην Πάτρα (κυριολεκτικά) και αλλού, αφού ο σταθμός του «πρότεινε» και «συζήτησε» μαζί του (προσέξτε μαεστρία) μία πρωτότυπη ιδέα. Κοινώς, να τρέχει όπως έκανε παλιά με το μαρκούτσι στο χέρι και να ρωτάει βοσκούς και πρόβατα τι είναι το... τιρμπουσόν... Εξαίρετα!

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2007

"Συσκέψεις" και άλλες τρίχες...

Φίλε μοναχόλυκε που με ρωτάς ούτε οι κλωστές μου τέλειωσαν, ούτε ο κοπτοράπτης χάλασε... Απλώς έκανα ένα μοιραίο λάθος... Πήγα σε... σύσκεψη! You know, δημοσιογράφοι, αρχισυντάκτες και άλλα spieces… Μ’ αυτά και μ’ αυτά νυχτώσαμε και άκρη δε βγάλαμε, κιόλας...
Τι ‘ν’ αυτό ρε πούστη μου; Όποιος δεν έχει τι να κάνει, όποιος βαριέται, όποιος καυλαντίζει, συγκαλεί και μια σύσκεψη. Ασύλληπτο!
Όταν ήμουν πιο μικρή, είχα στο διπλανό μου γραφείο έναν άνθρωπο, που επειδή ήταν στ’ αλήθεια σοβαρός, βγήκε στη σύνταξη χωρίς να γίνει ποτέ αρχισυντάκτης. Μόλις άκουγε ότι ο εκδότης... συγκαλούσε σύσκεψη πετιόταν για τσιγάρα, για ρεπορτάζ, για γκόμενες και επέστρεφε αργά το απόγευμα, όταν όλοι χτυπιόντουσαν την τελευταία στιγμή να «κλείσουν» σελίδες. Κοινώς, το πιο juicy κομμάτι της μέρας είχε «φαγωθεί» στις συσκέψεις!
Για να μην τα πολυλογώ, αυτός ο καλός άνθρωπος, όταν με έβλεπε με ύφος τεθλιμμένο να μαζεύω χαρτιά και σημειώσεις για να πάω στη γαμοσύσκεψη, μου έλεγε: «Κάποια μέρα θα πας και σε σοβαρά μαγαζιά. Εκεί οι συνάδελφοι τις συσκέψεις τους τις κάνουν για 5 λεπτά στο πόδι και στο διάδρομο! Άντε, τώρα κοπτοραπτού, πήγαινε».
Χα, χα,χα! Μα στα σοβαρά μαγαζιά είναι που οι συσκέψεις μοιάζουν με τον Μπεν Χουρ, παππουουου!
Anyway, το έκανα το λάθος και πήγα χθες και γι’ αυτό με δουλεύει ο μοναχόλυκος ότι έμεινα από κλωστές. Ρίχνω ένα ειδησάκι τώρα και θα επανέλθω το απόγευμα για να γουστάρουμε. Και που ‘σαι μοναχόλυκε: Φάε τη γλώσσα σου!


- Στενοχώριες λέει έχουν στο Mega, λόγω της αποχώρησης Παπαχελά. Σκέψου να αποφασίσει να τους χαιρετήσει κι ο Στραβελάκης. Οι πληροφορίες λένε ότι ο δημοσιογράφος μετά από 18 χρόνια στο Μεγάλο Κανάλι δέχθηκε γενναία πρόταση από την Κάντζα και συγκεκριμένα πό τον Χουλιάρα με τον οποίο οι σχέσεις του παρουσιαστή εμφανίζονται σούπερ. Και δεν είναι το θέμα στις αποδοχές, αλλά στο ότι αν το αποφάσιζε ο Στραβελάκης να πάει στην Κάντζα, δεν θα πήγαινε ως απλός παρουσιαστής. Αντιλαμβάνεστε...

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2007

Mini media (χωρίς brake από τον κοπτοράπτη...)

- Χθες, εκεί κατά τις 10 το βραδάκι, οι συντάκτες της «Βραδυνής» είδαν τον Γιώργο Τράγκα να εξέρχεται από το γραφείο του Κώστα Μήτση. Τι να κουβέντιαζαν, άραγε; Πάντως, όχι για κοινές διακοπές.
- Μην ξεχνιόμαστε, αύριο Πέμπτη, είναι το δικαστήριο του Τσιπρόπουλου. Γράφτε τίποτα ρε παιδιά, γιατί αν καταδικαστεί αυτός, την πουλέψαμε όλοι. Ακόμη κι αυτοί που γράφουν με σπρέι στσι τοίχοι…
- Αλλαγές έρχονται από Σεπτέμβριο στην εφημερίδα «Ελεύθερος». Η κόρη του Μάστορα θέλει να ανανεώσει το φύλλο. Τουλάχιστον, έτσι λέει.
- Κι ο Κοτρώτσος στον «Ελεύθερο Τύπο»; Ω, ναι.

To know us better...

(...και επειδή με το «κοπτοραπτού» φρίκαρε η ελίτ των ΜουΜουΕ και κατέφθασαν στο mail μου οι πρώτες κουλαμάρες –ξέρετε, τα γνωστά κλισέ: καινούρια κότα στο bloggoκοτέτσι, ποια είναι, τι ζητάει, που το πάει…)

Είπα λοιπόν να γνωριστούμε λίγο καλύτερα.

…Λίγο μετά τη μεταπολίτευση (μπορεί και περισσότερο από λίγο, αλλά τέσπα), η καλή μου μητέρα κοιλοπονούσε δίπλα στη γαζωτική.
Ωστόσο, και ως φρικιό επαγγελματισμού – you know, δουλεύουμε με την κοιλιά στο στόμα και δε μασάμε τον κώλο μας – έκανε δυο βήματα παρέκει και με τσίρλισε κάτω από τον κοπτοράπτη. Έκτοτε τρέφω τρελή αδυναμία για τα λάδια μηχανής, ιδίως τα καμένα, ειδικώς δε των κοπτοραπτών. Τα χρόνια επέρασαν, η μανούλα έριχνε ορθοπεταλιά στη γαζωτική και εμένα με παρκάριζε στον κοπτοράπτη. Ο οποίος ανάλογα με τα στάδια της παιδικής μου ηλικίας, θύμιζε πορτ-μπεμπέ (αυτή η μαλακία που υποτίθεται ότι συγκρατεί τα μωρά σε μία θέση), παιδικό πάρκο, θρανιάκι νηπιαγωγείου με πλαστελίνες και σφηνοτουβλάκια, θρανίο σχολικής τάξης με βιβλία, τετράδια, λοιπές αηδίες….
Κάπου εκεί στη φάση του θρανίου, το τρίπτυχο της σχέσης κοπτοράπτης – μανούλα – γράφουσα, πέρασε κρίση.
Καθότι εγώ δεν μπορούσα να λειτουργήσω μακριά από τον κοπτοράπτη – παρεμπιπτόντως, την τέχνη την είχα μάθει ερήμην της μανούλας – απλώς παρακολουθώντας μανούλα να εργάζεται πάνω σε μηχανούλα.
Μην τα πολυλογάμε, κάποια στιγμή μανούλα φοβήθηκε ότι βλαστάρι της θα γίνει σαν μούτρα της, δηλαδή γαζωτριούλα – «φασόν, τιγκέλι, παραγγελίες αστυνομικά πουκάμισα αναλαμβάνουμε! Ευκολίες πληρωμής!» – και θεώρησε ότι ήρθε η ώρα να μου δείξει τον δρόμο τον καλό.
Ξηλώθηκε – ας είναι καλά κοπτοράπτης και γαζωτική – και με κέρασε ένα από τα πρώτα Pentium της ελληνικής αγοράς, αξιολογώντας και τα λόγια της δασκάλας που της έλεγε «κυρία Φωτεινή μου, το παιδί χαζεύει, αλλά είναι καλή στα…φιλολογικά».
Το ανοίξαμε το πισάκι, πολύ χαρήκαμε για τη γνωριμία, κουμπάκια ολούθε, αλλά τι να το κάνεις, όταν έχεις μάθει στον πεντάκλωνο. Τον κοπτοράπτη, εννοώ.
Άλλος ήχος, βρε παιδί μου. Τόση ήταν η πρεμούρα μανούλας να μη με δει και ‘μένα γαζωτριούλα που αναγκαζόμουν να χτυπάω τα πλήκτρα, να νομίζει ότι γράφω για να μ’ αφήνει και στην ησυχία μου. Προσπερνάω στα γρήγορα πανεπιστήμια, φροντιστήρια κι άλλα άχρηστα – εν Ελλάδι, τουλάχιστον – ξεράσματα για να φτάσω στη στιγμή που μανούλα, αναλαμβάνουσα παραγγελία από γνωστό δημοσιογράφο, αναλαμβάνει και την βλακεία να του δώσει να δει κάποια εκ των πονημάτων μου. «Στείλ’ τη μου να τη δω», είπε ο μπαρμπούλης και η μανούλα το ‘κανε το χρέος της.
Για να καταλήγουμε, τελικώς, έκτοτε πέρασαν χρόνοι 11. Από τα δε ΜουΜουΕ έχω να το παινεύομαι ότι κοπτοραπτού πέρασε μόνο μια. Διότι, τελικώς κοπτοράπτης και πισάκι την ίδια δουλίτσα κάνουνε. Σ’ όσα Μέσα βρέθηκα το ίδιο πράγμα άκουσα: «κόψε λίγο από δω βρε παιδί μου και βάλε λίγο κείμενο παρακάτω», «βρε, κουκλίτσα μου κόψ’ το αυτό! Είναι μηνύσιμο», «…είναι ενοχλητικό», «…είναι βαρύ», «…αλάφρυνε το λίγο, ο αναγνώστης θέλει ελαφρούλικα και σφιχτούλικα κειμενάκια» (σ.σ.: κι άμα θέλει τέτοια για δε βάζουμε τον κώλο της Σαράποβα, αφεντικό;), «… είναι ελαφρύ, σφίξ’το λίγο», «…καλά τα γράφεις, αλλά τον τάδε μην τον παραγαμάς, γιατί είναι φίλος του εκδότη», «δεν προλαβαίνουμε να γράψουμε κείμενο, κάνε κόπι πέιστ από το ΑΠΕ! Και σβέλτα»…
Και κάπως έτσι, ο κοπτοράπτης μου έγινε δεύτερη φύση. Και σε άλλους, υποθέτω. Μόνο που ο κοπτοράπτης – ο κανονικός έτσι;- , άμα το δουλεύεις καλά το εργαλείο, σου αφήνει και κανά φράγκο στην τσέπη. Ο άλλος – ο γιαλαντζί – σε βάζει κάτω για 600 ευρώ το μήνα, όξω οι Κυριακές.
Λοιπόν, γνωριμία, τέλος. Θα ακολουθήσουν ειδήσεις, άνευ κοπτοραπτικής άντε και καμιά ιστορία από το εργαστήριο – το κανονικό, των ΜουΜουΕ, ό,τι ‘να ‘ναι – για να γουστάρουμε… Φιλιά και καλές χειροτεχνίες, συνάδελφοι…

Τρίτη 19 Ιουνίου 2007

Mini media & tv (γιατί στα brakes του κοπτοράπτη, κάνουμε και λίγο... κέντημα)

- Καινούρια εφημερίδα ετοιμάζει ο Παύλος Δημητριάδης. (Do you remember? Espresso, Press Time…σκίζει στους ξενόγλωσσους τίτλους το αγόρι). Το φύλλο, σύμφωνα με τις επιθυμίες του εκδότη θα είναι καθημερινό και μάλιστα πολιτικό. Για τον λόγο αυτό κάλεσε τον Γιάννη Αμανατίδη, παλιό δημοσιογράφο και καλό πρωτοσελιδά να του σχεδιάσει τα πρωτοσέλιδα της νέας εφημερίδας. Αλλά ο Πόντιος είναι έξυπνος άνθρωπος και κυρίως σοβαρός, οπότε η «συγκατοίκηση» στη λατρεμένη Επικούρου μάλλον δεν θα πάει μακριά…

- Αρκετά με το life style. Πάμε σε κάτι σοβαρό: περί τα 70-80 άτομα βλέπουν καθημερινά οι υπεύθυνοι (δόλια παιδιά, σας νιώθω) της εταιρείας που θα βγάλει το καινούριο reality του Alpha. (Ναι, ναι, αυτό που όλοι θέλουν να γίνουν παρουσιαστές). Κανονικά το ημερήσιο casting προβλέπει να περνάνε μπροστά από τα μάτια τους γύρω στα 130 άτομα, αλλά άνθρωποι είναι κι αυτοί – της εταιρείας παραγωγής – και λυγάνε. Πιθανή παρουσιάστρια η Ελένη Μενεγάκη, αλλά μέχρι τότε ζήσε Μάη μου…

- Ρεπορτάζ για το γεύμα που παρέθεσε στους τηλεοπτικούς συντάκτες το Mega, είχε το δελτίο των 8 του καναλιού. Όλοι μίλησαν για τις επιδόσεις του δελτίου, για την πρωτιά, για τους υπέροχους συναδέλφους (σλουρπ, σλουρπ), αλλά μικρή λεπτομέρεια: σε όλα, μα σε όλα τα πλάνα, κάπου πίσω από αυτόν που μιλούσε, ή κάπου μπροστά κυριαρχούσε η λεπτή κορμοστασιά της Έρσης Βότση. Μα σε όλα τα πλάνα ήταν μέσα! Ή η ίδια ή κάποια από τις μπούκλες της.

- Αν δεν φίλαγε ο Αλέξης Μαντάς τη Μαρία την Άσχημη, εντός της σεζόν θα ξήλωνα και τις 5 κλωστές του κοπτοράπτη – μαζί με το γαζί ασφαλείας, παρακαλώ – και θα τα φούντερνα σε γραφική παραλία της Αναβύσσου… Α, στα διάλα πια, τόση αγωνία για μία σκατοσκηνή!
Υ.Γ. : Α, και ιστορίες από τα ΜΜΕ. Ή για τα ΜΜΕ. Γιατί αν δεν πεις και καμιά ιστορία, δεν περνά η ώρα, βρε παιδί...
Κοπτοραπτού: Γυναίκα που χειρίζεται τον κοπτοράπτη, είδος ραπτομηχανής για βιομηχανική χρήση, που είναι εξοπλισμένη με μηχανικό ψαλίδι για την κοπή και την ταυτόχρονη ραφή υφασμάτων
Στα ΜΜΕ: Η τύπα εκείνη (και ο τύπος, εννοείται) που επειδή την/τον έχει διαλύσει το σύστημα ("θέλω, θέλω, θέλω") δεν προκάμει (ή δεν του επιτρέπεται) να γράψει αυτά που θέλει και αρκείται στο να "κόβει" και να "κολλάει" σκόρπιες ειδήσεις δεξιά κι αριστερά. Βέβαια, αυτού του είδους το cλopy - paste σε κάποιους αφήνει κουσούρια και "κλέβουν" ανελέητα, σε κάποιους άλλους αφήνει... απωθημένα. Το blog ανήκει στους δεύτερους.

Πολύ σύντομα κοντά σας. Με ειδήσεις από τα media, τις τηλεοπτικές φλίπες και τα blogs...