Ας γίνω και μελούρα, χαλάλι...

Είμαι ιδεολογικώς εναντίον των συγκινήσεων και της κλάψας.
Και πρακτικά να το δεις, δεν κάνει να κλαίω. Λερώνονται οι «παραγγελιές» και μετά βρίζουν οι πελάτες.
Οι συναδέλφισσες «γαζώτριες» και «τιγκελούδες» κατά καιρούς με έχουν «προικίσει» με διάφορα «στολίδια»: γουρούνα, κυνική, ακοινώνητη.
Οπότε νομίζω ότι ήρθε η ώρα – για πρώτη και τελευταία φορά – να κάνω μια εξομολόγηση έστω και λίγο… ξανθοπουλέ.
Μπαίνω στο παρόν «κοπτοραπτείο», το καμαρώνω, το χαϊδεύω, του συμπεριφέρομαι σαν κρυφίως ερωτευμένη (μην το μάθει και κανείς και μου… ματιάξουνε τον έρωτα μου!).
Μπαίνω και στο mediablog και «λιώνω» η «γαζώτρια» από τη συγκίνηση, που έχω μεγάλη παρέα και δεν με τρώει η μοναξιά, τόσες ώρες πάνω στο «μηχάνημα».
Βλέπω τα σχόλια, τις παρατηρήσεις, τα καλαμπούρια, τα μαλλιοτραβήγματα (αυτά βέβαια θα μπορούσαν να λείπουν, γιατί μετά εμείς σκουπίζουμε τις… τρίχες) και κάμπτονται όλες οι κυνικές μου αντιστάσεις.
Το «κοπτοραπτείο» έγινε αφορμή να γνωρίσω – κάποιους κυριολεκτικώς, κάποιους μεταφορικώς – ανθρώπους με πολύ περισσότερα χαρίσματα από έναν…κοπτοράπτη.
Το MonahikoLiko, που τον διαβάζω κάθε πρωί (και όχι μόνο) με ιεροτελεστία: ψήνω καφεδάκι, ανάβω τσιγαράκι, διαβάζω και γελάω ή κλαίω κατά περίσταση.
Τον Swell, που επειδή ομιλεί καλά την αγγλική, εννοώ να κάνω πράκτις μαζί του στα κουτσοαγγλικά μου και ασκήσεις…κύματος σε κάθε του ποστ.
Τη Ρίτσα τη Μασούρα, που κατά βάθος λυσσάω από τη ζήλεια μου για την πολυπραγμοσύνη της και πεθαίνω από την απορία μου πότε προλαβαίνει και γράφει όλα αυτά τα σούπερ που γράφει.
Τον Torch, που ψιλοσυμπάσχουμε, απ’ ότι έχω αντιληφθεί. 14ωρα εγώ στον κοπτοράπτη, στασίδι ατελείωτον ο Πυρσός στο…ασφαλιστικό.
Tzonako, KitsoMitso και τώρα τελευταία «πολύ Χαμηλές Πτήσεις» του Σπύρου Σεραφείμ και ένα σωρό άλλα μπλογκς (που θα τα κοτσάρω σύντομα στο μπλογκρόλ, γιατί μου φτιάχνουν τη μέρα) που μ’ έκαναν να βάλω στην μπάντα τις εφημερίδες και να περιμένω…ενημέρωση, γέλιο, διαφώτιση μόνο από αυτά.
Γιατί «βελονιάζω» τέτοια θα απορήσει κανείς; Απλώς είχα μια δύσκολη εβδομάδα πάνω, κάτω, οριζοντίως και πλαγίως του «κοπτοράπτη».
Κι απ’ το να κάνω το «κοπτοραπτείο» κυτίο προσωπικών παραπόνων, είπα να δω τη θετική πλευρά του «υφάσματος» κι ας μου βγει και μελούρα.

ΥΓ1: Αύριο έχω «γάζωμα» από Μπουρνάζι μεριά. Κι από Μαρούσι. Έτσι, τα δύο άκρα αντίθετα.
ΥΓ2: Προς κουλούς τύπους που κυκλοφορούν σε μπλογκς και διαδίδουν ότι με λένε…Ντέπυ:
Παιδιά, απ’ τα ληγμένα που παίρνετε στείλτε μου κι εμένα. Γράφετε που γράφετε λαλακίες, διασταυρώστε τις πρώτα.

ΠΗΓΗ ΦΩΤΟ: vintagesewing.info