Όταν πεθάνει ο Χαϊλάντερ!

Περίμενα να κάνει κανά σοβαρό κρύο για ν΄αποφασίσω να παλουκωθώ και να «γαζώσω» αλλά – με το συμπάθειο – παπάρια…
Έλεγα να «ξηλώσω» μερικά πραγματάκια για το ασφαλιστικό κι όλες αυτές τις «μύξες» - πάλι με το συμπάθειο – αλλά τσαντίζομαι.
Κι όταν τσαντίζομαι κάνω φλεβίτη. Και δε μου φτάνει που θα ψοφήσω πριν βγω στη σύνταξη θα ψοφήσω και μόνη μου, γιατί ποιος θα θέλει μια μπατίρω, με ζαβά ένσημα και ακόμη χειρότερα…με φλεβίτη;
Μέρες τώρα κάθομαι και ακούω μισοπαραδομένη όλα αυτά τα καραγκιοζιλίκια, ίδιο ρεπερτόριο εδώ και χρόνια. Φέτος, αλλάξανε λιγάκι το κουπλέ – γιατί το ρεφρέν ίδιο έμεινε – και μας χάλασε ο ρυθμός, ένεκα που είχαμε συνηθίσει στα… 9/8.
Αφεντικούλια, υπερυπουργάρες, βολεμένοι – παρντόν, βουλευτές ήθελα να πω -, σωματεία, ενώσεις, συνδικάτα έχουν έρθει τα χρυσάφια μου και τσακώνονται πάνω απ’ το «κοπτοράπτη» για το πόσο θα με βγάλουν οι κλωστές για να ‘μαι στη δούλεψη τους…
Κόπτονται τα καμάρια μου τα «παραθυρόβια» για τις γυναίκες που είναι – λέει – οι μεγάλες χαμένες του ασφαλιστικού…
Εκπλήσσονται σαν τις παρθένες σε πορνοστάσιο για την… αδικία, λες και στις εκπομπές τους, στις εφημερίδες τους, στα γραφεία τους δεν δουλεύουν κοριτσάκια, κορίτσια, γυναίκες, μεγαλοκοπέλες… Που πλήρωνονται «όποτε και αν» (σε ορισμένε περιπτώσεις), με σύμβαση κάτω από το κλιμάκιο τους (σχεδόν πάντα) και ένσημα – όπως προείπα – ζαβά!
Το κορυφαίο το έγραψε ο Monahikos Likos που διερωτήθηκε γιατί ο εμπειρότατος κύριος Χατζηνικολάου δεν ρώτησε τον Επίτιμο (σημ.: δεν τολμώ να γράψω το όνομα του, ε, ναι λοιπόν, είμαι προληπτική) πόσες συντάξεις παίρνει…
Monahike Like, με ακούς; Αυτή η ερώτηση θα γίνει όταν πεθάνει ο…Χαϊλάντερ! Μαζί με την κηδεία του τυπά με το πολύτιμο – και άκοφτο για την ώρα – κεφάλι, θα έχει λυθεί και το ασφαλιστικό.
Όσο για κάτι διάφορους πρωινούς και δελτιάτους που «κόπτονται» για τα ταμεία, ας κοιτάξουν λίγο τους (ανασφάλιστους) υπαλλήλους τους και μετά βγαίνουν στις ρούγες να μιλάνε για το ασφαλιστικό.
Αρκετά μ’ αυτό το θέμα. Όταν το λύσουν, σκουντήξτε με. Εκτός κι αν τα ‘χω τινάξει, οπότε το σκούντηγμα δεν θα ‘ναι αρκετό.
(σημ.: Ας’ τα διάλα με τις λαλακίες τους. Δε μου ‘φτανε ο φλεβίτης στα πόδια, να και μια ευρυαγγεία στη μούρη, εκεί προς κούτελο. Σιχτίρι!)

ΥΓ.1: Ρίτσα (Μπιζόγλη) άι λαβ του σι γιου ατ δι έιτ ο’ κλοκ νιουζ. Ντοντ νόου γουάι, μπατ άι ντοντ μις Μάρα.
ΥΓ.2: Πότε θα μου τη βαρέσει με τη Λαζοπουλειάδα. Κάθε βδομάδα, από Τρίτη και δώθε «κολλάνε» πάνω στον Λαζόπουλο πρωινοί, μεσημβρινοί, απογευματινοί και «βγάζουν» κάτι ξεγυρισμένα μισάωρα με την εκπομπή του. Και τα αποκαλούν και ρεπορτάζ. Σχωρά τε με μανάρια, αλλά εμείς στα μέρη μου αυτό δεν το λέμε ρεπορτάζ. Τεμπελχανείο, το λέμε.
ΥΓ.3: Είναι μια κιουρία, πολύ κιουρία που τώρα που ετοιμάζεται να την κάνει με πλάγια η φιληνάδα της (καλή κιουρία κι αυτή) την έχουν ζώσει οι φιδούκλες. Γι’ αυτό έφερε τα πάνω κάτω για μια καλή φωτό με το αφεντικό. Και τα κατάφερε. Μπράβο βρε. Δε σας εύχομαι κάτι, για την ώρα. Όταν έρθει η ώρα, δεν θα τη τσιγκουνευτώ.
ΥΓ.4: Καλή απεργία στους απεργούς, φυσικά.