Δεν έχω συνέρθει ακόμη. Από το μεθύσι και τις λοιπές κρεπάλες των γιορτών.
Σε αυτή την κατάσταση με βρήκε το πρώτο δώρο του 2008.
Προσγειωμένο κανονικά πάνω στον κοπτοράπτη, μαύρο, με ματ γυαλιστερές λεπτομέρειες στο εξώφυλλο και πορτοκαλί χαρακτήρες στη μέση.
«Bloggers – Ιστορίες του Διαδικτύου».
25 ιστορίες δεμένες σε ένα βιβλίο.
Το άνοιξα, το μύρισα (ναι, έχω το βίτσιο να μυρίζω τα βιβλία σαν γνήσια αγράμματη) και κάπου εκεί στην αρχή, στη σελίδα 16 είδα να φιγουράρει η ιστορία που πριν από μήνες μου ζήτησαν και «γάζωσα» με όλη μου τη καρδιά.
Είμαι απίστευτα αμήχανη, ασύλληπτα συγκινημένη, βαθιά μουδιασμένη που αν και κοπτοραπτού αξιώθηκα (που θα ‘λεγε και η μαμά μου, η οποία μ’ έχει ντίπι για ντίπι ανεπρόκοπη) να δω αυτή την ιστορία δημοσιευμένη σε χαρτί, σε βιβλίο…
Τα έσοδα από το βιβλίο θα πάνε στο ίδρυμα «Αναπηρία Τώρα», την προσπάθεια την ξεκίνησε και την τελείωσε ο ArtBomber και η έκδοση φέρει την τυπογραφική επιμέλεια των εκδόσεων ΣΟΚΟΛΗ – ΚΟΥΛΕΔΑΚΗ.
Έχω καταντραπεί, γιατί όταν «γάζωνα» ποτέ δεν πίστευα ότι μαζί με άλλους 24 θα βρισκόμασταν στις προθήκες βιβλιοπωλείων.
Ποιος – αναρωτιόμουν – θα δεχόταν να τυπώσει μια βρισιάρα ιστορία με τίτλο «Και τ’ όνομα μου είναι…ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ»;
Δεν έχω λόγια να ευχαριστήσω τον αφανή που βρίσκεται πίσω από το ψευδώνυμο ArtBomber και όχι απλώς δέχθηκε, αλλά μας πρότεινε να μπούμε σ’ αυτή τη διαδικασία. Να γράψουμε από μια ιστορία με κοινή αρχή και από εκεί και μετά ο θεός βοηθός …
Δεν έχω λόγια να σας πω πόσο καλές είναι οι ιστορίες που ξετυλίγονται σε 139 σελίδες από bloggers όπως ο orestis (orestis.blogspot.com), ο ninemos (ninemos.blogspot.com), η spitogata (spitogata.blogspot.com) και πολλοί άλλοι που αξίζει τον κόπο να σταθεί η ματιά σας.
Δεν έχω τίποτα άλλο να πω – επ’ αυτού – γιατί όταν ντρέπομαι ή τα μπήγω μου «κόβονται» οι εξυπνάδες…
Κι αυτά τα «γαζώνω» εδώ για να τιμήσω αυτούς που με τίμησαν. Ειδάλλως, τα ‘χουμε πει. Είμαι ντροπιάρα…
Καλή χρονιά σε όλους σας κι επιστρέφω αύριο με ράμματα!
Σε αυτή την κατάσταση με βρήκε το πρώτο δώρο του 2008.
Προσγειωμένο κανονικά πάνω στον κοπτοράπτη, μαύρο, με ματ γυαλιστερές λεπτομέρειες στο εξώφυλλο και πορτοκαλί χαρακτήρες στη μέση.
«Bloggers – Ιστορίες του Διαδικτύου».
25 ιστορίες δεμένες σε ένα βιβλίο.
Το άνοιξα, το μύρισα (ναι, έχω το βίτσιο να μυρίζω τα βιβλία σαν γνήσια αγράμματη) και κάπου εκεί στην αρχή, στη σελίδα 16 είδα να φιγουράρει η ιστορία που πριν από μήνες μου ζήτησαν και «γάζωσα» με όλη μου τη καρδιά.
Είμαι απίστευτα αμήχανη, ασύλληπτα συγκινημένη, βαθιά μουδιασμένη που αν και κοπτοραπτού αξιώθηκα (που θα ‘λεγε και η μαμά μου, η οποία μ’ έχει ντίπι για ντίπι ανεπρόκοπη) να δω αυτή την ιστορία δημοσιευμένη σε χαρτί, σε βιβλίο…
Τα έσοδα από το βιβλίο θα πάνε στο ίδρυμα «Αναπηρία Τώρα», την προσπάθεια την ξεκίνησε και την τελείωσε ο ArtBomber και η έκδοση φέρει την τυπογραφική επιμέλεια των εκδόσεων ΣΟΚΟΛΗ – ΚΟΥΛΕΔΑΚΗ.
Έχω καταντραπεί, γιατί όταν «γάζωνα» ποτέ δεν πίστευα ότι μαζί με άλλους 24 θα βρισκόμασταν στις προθήκες βιβλιοπωλείων.
Ποιος – αναρωτιόμουν – θα δεχόταν να τυπώσει μια βρισιάρα ιστορία με τίτλο «Και τ’ όνομα μου είναι…ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ»;
Δεν έχω λόγια να ευχαριστήσω τον αφανή που βρίσκεται πίσω από το ψευδώνυμο ArtBomber και όχι απλώς δέχθηκε, αλλά μας πρότεινε να μπούμε σ’ αυτή τη διαδικασία. Να γράψουμε από μια ιστορία με κοινή αρχή και από εκεί και μετά ο θεός βοηθός …
Δεν έχω λόγια να σας πω πόσο καλές είναι οι ιστορίες που ξετυλίγονται σε 139 σελίδες από bloggers όπως ο orestis (orestis.blogspot.com), ο ninemos (ninemos.blogspot.com), η spitogata (spitogata.blogspot.com) και πολλοί άλλοι που αξίζει τον κόπο να σταθεί η ματιά σας.
Δεν έχω τίποτα άλλο να πω – επ’ αυτού – γιατί όταν ντρέπομαι ή τα μπήγω μου «κόβονται» οι εξυπνάδες…
Κι αυτά τα «γαζώνω» εδώ για να τιμήσω αυτούς που με τίμησαν. Ειδάλλως, τα ‘χουμε πει. Είμαι ντροπιάρα…
Καλή χρονιά σε όλους σας κι επιστρέφω αύριο με ράμματα!
6 σχόλια:
Άντε σύντομα και με μονογραφία "ο κοπτοράπτης από την εποχή του λίθου στην εποχή του διαδικτύου".
Συγχαρητήρια λοιπόν σε σένα και σε όλους τους άλλους bloggers που ανταποκριθήκατε στην πρόσκληση του ArtBomber που πήρε την πρωτοβουλία και δεν έμεινε σ΄αυτήν αλλά την υλοποίησε κιολας.
κοπτοραπτού μου καλή χρονιά και ότι καλύτερο(απο δουλειές)στο κοπτοραπτείο!καλα που ήρθες γιατί προς στιγμήν μου πέρασε απ'το μυαλό ότι έκλεισε το μαγαζί.Βεβαια να σου ομολογήσω ότι κατι μέσα μου,μου έλεγε ότι τέτοιο κακό πραγμα αποκλείεται να συμβεί!Και ευτυχώς δεν έγινε γιατί αντε να βρίσκεις κοπτοραπτούδες τώρα σε...άλλα μαγαζιά.Και πες οτι τη βρήκες,θα είναι τοσο καλή σαν και του λόγου σου?ε?
@ monahikoslikos:
Λύκε μου, δεν ξέρω για μονογραφία, αλλά η εμπειρία ήταν καλή. Σ' ευχαριστώ για τα συγχαρίκια γιατί ξέρω ότι εννοείς κάθε λέξη και κάθε σημείο στίξης που γράφεις. Σε φιλώ!
@christos:
Δεν κλείνουν έτσι τα μαγαζιά αγαπημένε. Απλώς, πότε πότε ακόμη και οι κοπτοραπτούδες ξεκουράζουν το κοκκαλάκι τους. Καλή χρονιά και σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Ειδικά σε σένα koptoraptou έχω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Η τιμή όλη δική μου. Τα καλύτερα έρχονται.
Αrtbomber.com
To site των δημιουργών
Αφού άρχισες να εκδίδεσαι κι εσύ πτωχή γαζώτρια, μας περιμένουν δύσκολες μέρες... Καλημέρα, καλή σου βδομάδα εντ ε λοτ οφ κίσιζ!
Ακριβώς τα ίδια συναισθήματα βίωσα και εγώ, όταν μύρισα το βιβλίο μας.
Η ιστορία σου είναι εκπληκτική. Άντε θα είμαι ειλικρινής...ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ.
Περιγράφει τόσο καλά την φιλοσοφία της Τηλεόρασης και την εποχή μας, που νιώθεις να σε σκαμπιλίζει.
Πάντα δημιουργική καλή μου Κοπτοραπτού και μην ακούς κανέναν...
Εκδιδόμεθα διατί έτσι γουσταρωμεν!
Φιλιά
Δημοσίευση σχολίου