Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2007

Δε νάιτμερ μπιφόρ Κρίστμας (μανικιούρ, Εκάλιανς και χριστουγεννιάτικες φοβίες...)


Από τα 5 μέχρι τα 10 (μη σου πω και παραπάνω), ο φόβος σου σ’ αυτή τη ζωή είναι μη μείνεις ορφανό.
Από τα 15 μέχρι τα 20 (25 πες) ο εφιάλτης σου είναι να μη σε παρατήσει ο γκόμενος/-α.
Και από τα 25 μέχρι τα 75, έτσι που τα ‘κανε η εκλεκτή μας κυβέρνηση, η τρισμέγιστη αγωνία σου είναι να μη μείνεις από...εργασία.
Οι συγκεκριμένες φοβίες έχουν την τάση να διογκώνονται κατά την διάρκεια των γιορτών – ειδικά τα Χριστούγεννα – και πολλαπλασιάζονται επί δύο αναλόγως της φυσικής κουλαμάρας και του σκατοχαρακτήρα που διαθέτεις.
Το κοπτοραπτείο σεβόμενο απολύτως του προ – Χριστουγεννιάτικους και μετά – Πρωτοχρονιάτικους εφιάλτες συμπάσχει με όλες τις παραπάνω ηλικίες (και τα ζόρια τους) και εύχεται χρόνια πολλά σε όλους, γνωστούς και φίλους, θαμώνες και απλούς περαστικούς και συνιστά απόσταση από τα μουρλόχαπα και όπως έλεγε κι η γιαγιά μου, «όπου δυο και εγώ τρεις».
Επ’ ευκαιρία ανάλυσης φόβων και εμμονών (Δε Νάιτμερ μπιφόρ – και άφτερ – Κρίστμας, κατά το κοινώς λεγόμενον), οφείλω να σας εξομολογηθώ ότι η απομάκρυνση – λόγω χριστουγεννιάτικων πανηγυριών – εκ του κοπτοραπτείου, εμένα προσωπικά μου προκαλεί τεράστια αμηχανία, καθότι όταν δεν «γαζώνω» δεν ξέρω τι να κάνω τα.... ανοικονόμητα χέρια μου, χώρια που συμπεριφέρομαι σαν τινέιτζερ σε δείπνο υπουργών. Γκάγκα δηλαδή.
Αυτό για μένα είναι φόβος. Φοβάμαι, ότι δεν ταιριάζω με το οικοσύστημα και συμπεριφέρομαι...ακατάστατα.
Επί παραδείγματι, το Σάββατο εσύρθην από άλλες «κοπτοραπτούδες» σε Σαλόν Ντε Μποτέ της γειτονιάς και έφριξε το σύμπαν των εξεχουσών πελατισσών από τη μαλακία μου.
(Τι το ‘θελα;).
Βλέπετε, με έπεισε η τιγκελού ότι δεν είναι δάχτυλα κοριτσιού αυτά κι ότι κάποια που γράφει για τις κιουρίες της τιβί πρέπει να έχει και το πρέπον μανικιούρ.
Κάτι το Κρίστμας μουντ, κάτι (ε, ας μην ψευδόμεθα) η κοιμώμενη γυναικεία φιλαρέσκεια εντός του σαρκίου μου, το ομολογώ, τις ακολούθησα.
Αλλά σ’ αυτά τα μαγαζιά πρέπει να έχεις και το πρέπον άτιτιουντ.
Πάω κι εγώ η «γαζώτρια», εισέρχομαι του σαλόν ντε μποτέ και βλακωδώς καλημερίζω τις εργαζόμενες με τεράστιο χαμόγελο.
Αυτομάτως, αντιλαμβάνομαι ότι οι κοκοροφαντασμένες πελάτισσες με κοιτούν με οίκτο. Προφανώς ενόμισαν ότι είμαι η νέα μαθητεύομενη για το πεντικιούρ.
Με καθίζουν σε ένα πουφ (βούλιαξα μέσα το κοντοστούπικο), με μπουκώνουν με μία περιοδικάρα (Ελένη Μενεγάκη είχε στο εξώφυλλο), μου πασάρουν και μια φλιτζάνα καυτό καφέ και εννοείται ότι περιμένω τη σειρά μου.
Κουβέντα δεν μπορώ να πιάσω – τι να πω με τις Εκάλιανς που έρχονται στο Κουκάκι για φθηνό πεντικιούρ;;; - οπότε τι να κάνω η δόλια, κοιτάω και παρατηρώ. Α, κι ακούω (μη ξεχνιόμαστε). Της μιανής το Καγιέν ήταν στο συνεργείο, της αλληνής ο γκόμενος στον Βόλο για... κρίστμας κοκούνιγκ (;).
Κάνω να πω καμιά κρυάδα με την τιγκελού, μου ρίχνει ένα αυστηρό βλέμμα και μαζεύομαι, μη και γίνουμε ρεζίλι.
Πούσου πούστη μου, πως θα περάσει η ώρα; Έξαφνα το αυτί μου συλλαμβάνει έναν ήχο σβββιν – σββιν και βλέπω την πεντικιουρίστα να αγωνίζεται να βγάλει τους κάλους από την πατούσα μιας (μετά συγχωρήσεως) βούζας.
Μου ανεβαίνει το (φιλότιμο) αίμα στο κεφάλι, καθώς η πεντικιουρίστ ιδρώνει, αλλά η βούζα εννοεί να τρώει, καπνίζει, μιλάει στο κινητό και κουνιέται πέρα δώθε (όλα ταυτοχρόνως) κάνοντας δύσκολο το έργο της άμοιρης τσούπας.
Σηκώνομαι με χάρη – τάχα δήθεν για να πάρω άλλο περιοδικό - και τραγουδιστά σφυρίζω στο αυτί της πεντικιουρίστ: «κοπελιά, να λες καλά που δεν τους βγάζεις από το κεφάλι της τους κάλους».
Σκυλοπνίγεται η πεντικιουρίστ – γιατί δεν μπορεί και να γελάσει – κι εγώ επιστρέφω φρόνιμα φρόνιμα στη θέση μου.
Η τιγκελού με κοιτάει παγερά και σφυριχτά, για να μη γίνουμε και ρεντίκολο με ρωτάει: «Την έκανες πάλι την παπαριά σου, έτσι;».
Αρχίζω να έρχομαι στα ίσα μου, γράφω στις παλιές μου κλωστές την τιγκελού και ανάβω τσιγάρο.
Την ώρα που ο αναπτήρας μου θυμίζει ότι ναι, εδώ μέσα υπάρχει κατιτίς το φλογερόν, παγώνει το αίμα μου από τις τσιρίδες κυρίας, της οποίας η Ρωσίς υπάλληλος από λάθος της έκανε δαχτυλιά πάνω στο τελευταίο νύχι.
«Δεν είναι τίποτα, δεν είναι τίποτα», παρεμβαίνει η αρχι-Κιουρία του Σαλόν κι αρπάει το ασετόν για να διορθώσει το... λάθος που προκάλεσε τη βλακώδη έκρηξη της Εκάλιαν.
Κι εκεί που αρχίζουν να με τρώνε τα χέρια μου (γιατί κάπου ήθελα να ρίξω ένα σβούμπο!) έρχεται το ρωσιδάκι, κλαμένο και μου λέει: «Θέλει το γκυρία να περάσσσει;».
Περνάει κανά δίλεπτο για να αντιληφθώ ότι το «κύρια» είμαι εγώ, σηκώνω τον πίττο μου από το πουφ και κάθομαι απέναντι στο κορίτσι.
Την περιεργάζομαι καλά – καλά, της λέω μια βλακεία για να μην κλαίει, ξεκαρδίζεται στο γέλιο κι αρχίζει να μου πιλατεύει το δεξί χέρι με τα σύνεργα της μανικιουριστικής.
«Τι τα κάνομμμε;», με ρωτάει ενώ χαζεύω τα κουλά τεράστια νύχια, στις προθήκες μπροστά μου.
«Ε, ξέρω εγώ; Κάτι απλό...», ψυθιρίζω τρομαγμένη και το βλέμμα μου πέφτει στα μάτια της. Μάτια γαλάζια, τεράστια, ταλαιπωρημένα, ετών (μόλις) 19.
Αφού μου έχει μουλιάσει τα ξερά για να μαλακώσουν, αρχίζει το μασάζ. Ξαφνικά ακούγονται κάτι κρακ κρικ (καταραμένο ντεκερβέν) κι ακούω το ρωσιδάκι να μου λέει: «Το γκυρία είναι κουρασμένο, ε;». Τι να απαντήσω; Ακούγανε και οι Εκάλιανς!
Οι οποίες με γκριμάτσες κορόιδευαν την καημένη τη μικρή, ακριβώς δίπλα της.
Τέλος πάντων μετά από 30 λεπτά της ώρας έχω αποκτήσει τα κρινοδάχτυλα της Πλισέσκαγια και με αυτά σας γράφω τώρα (όχι για να ξέρετε).
Δίνω χίλιες ευχές στο πιτσιρίκι, το οποίο τρέχει να μου φέρει το σκουτί μου και μου το φοράει με προσοχή μην τύχει και χαλάσει το νύχι.
Οι Εκάλιανς έχουν μείνει κόκκαλο από την περιποίηση, εγώ δεν ξέρω που να βάλω τη ντροπή μου και την ώρα που πληρώνω ακούω: «Γκυρρρία, να πιράσετε καλές γκιορτές κι όταν έκετε κρόνο να ξανάρθετε να σας μπάψω δωρεάν».
Συγκινούμαι, ξεχνάω την τιγκελού πίσω μου, φοράω το σκουφί μου μέχρι τα αυτιά και βγαίνω στο κρύο με γαμάτο μανικιούρ και τη λιγοστή μάσκαρα να έχει κυλήσει στα γόνατα.
Κοινώς, πάλι σκατά τα έκανα...


ΥΓ1.: Τηλεόραση οφ αυτές τις μέρες. Χριστούγεννα με τηλεόραση δεν είναι χριστούγεννα. Εύχομαι καλές γιορτές σε όλους σας και να μου προσέχετε πολύ!!!
ΥΓ2.: Με ενημέρωσαν ότι κυκλοφόρησε το βιβλίο που γράψαμε καμιά τριαντάρια νοματαίοι παρέα. Τι να πω; Είναι το καλύτερο δώρο που μου ‘χουν κάνει. Μόλις ενημερωθώ – γιατί είμαι και κουλίδου μ’ αυτά – θα «ανεβάσω» περισσότερα!
ΥΓ3. : Κι επειδή πρώτα βγαίνει το χούι και μετά η ψυχή, τώρα άκουσα τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο να μιλάει στον Νίκο Χατζηνικολάου και να διαμαρτύρεται ότι ο συνεργάτης του Θέμος Αναστασιάδης ενώ είχε ενημερωθεί για το θέμα του Γενικού Γραμματέα, τις ροζ κασέτες, ωστόσο δεν μπήκε στη διαδικασία να ενημερώσει τον Ταρζάν. Ώπα...
ΥΓ4.: MonahikeLike, επειδή ξέρω ότι θα μου την «πεις» για τα νύχια ένα έχω να σου πω: Το νύχι του αντίχειρα – γαμώτι – μόλις έσπασε! Σε φιλώ!


ΠΗΓΗ ΦΩΤΟ: www.xmasjoys.com

26 σχόλια:

monahikoslikos είπε...

Κι η μυλωνού τον άντρα της με τους πραματευτάδες.
Τι δουλειά έχεις εσύ μια έντιμη πλην πτωχή koptoraptou σε τέτοια σαλον. Φιρί φιρί το πας να σου βγει το όνομα και να ψάχνουμε μετά τα συνεργεία να βρούμε την καγιέν σου.
Σου εύχομαι από καρδιάς καλά ξεσαλώματα κι αλάργα από τηλεκοντρόλια.

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Να τα πούμε;;;;;;;;;;

"Καλην ημέραν, Άρχοντες κι αν ει..κι αν είναι ο ορισμός σας,Χριστού τη Θεία Γέννηση να πω στο αρχοντικό σας..."
"Σ'άυτό το σπίτι που 'ρθαμε πετρα να μη ραγίσει κι ο νοικοκύρης του σπιτιού ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙ!!!"

ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΌΝΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!με υγεία,αγάπη και πολλά πολλά χαμόγελα:)))

Καλά Χριστούγεννα,εργαζόμενο κορίτσι!

greekmedianews είπε...

Χρόνια πολλλλά, καλλλά και δημιουργικά (που λλλέμε και εδώ στο Βορρά)... Υγεία και όλα τα άλλα γίνονται... (Κι αμα δε γίνονται δε θα κάτσουμε και να σκάσουμε...)
Όσο για την περιπέτειά σου, άλλο κακό να μη σε βρει...

fevis είπε...

Καλά Χριστούγεννα, γελαστά, χαρούμενα και ευτυχισμένα, με άψογο μανικιούρ και με μάσκαρα να τρέχει από τα γέλια!!! Φιλιά...

Swell είπε...

Χαβ άι έβερ τολντ γιου αι μπελόνγκ ιν δη φερστ πάραγκραφς τάργκετ γρουπ? Χρόνια σου πολλά και πάντα πολύ-πολύ καλά!

tzonakos είπε...

Ααχαχαχαχαχα ! Απολαυστικό ! :) :) :)
Να σαι καλά Κοπτοραπτού με τις απίθανες ιστορίες !
Πωπω αφου άνοιξα λεξικά να βρω τι πα να πει "Εκάλιανς" το κατάλαβα τελικά, ξεφτέρι εγω ε ;
Αντε με γεια τα νύχια και μπρόζεγκσέ τα καλά μη κχαλάουνε γκρήγκορα γκιατι πάει πάλι Ρωσσίδα με ωραίο μάτι ξανά στη φωλιά των ...Εκάλιανς !
Καλές Γιορτές να εχεις, φιλιά !

kanataki είπε...

Αγαπημένη μου κοπτοραπτού ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΜΑ ΠΟΛΛΑ ΚΕΦΙΑ

υγ το σκέφτηκα ,το ξανασκέφτηκα και κατέληξα :
υγ Ο μόνος λόγος που θα με στεναχωρεί για πάντα αν δεν γίνω μεγάλη τηλεπαρουσιάστρια/τηλε-δημοσιογράφος είναι που δεν θα μπορείς να με μαγκώσεις με τα καλογυαλισμένα νύχια σου!
υγ εκτός αν μια μέρα πιάσεις στο στόμα σου και τα κανάλια περιορισμένης εμβέλειας......
υγ ΓΙΟΥΠΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ

KitsosMitsos είπε...

Χρόνια πολλά και τις θερμές ευχές μου για τις γιορτές!
Με υγεία και ευτυχία, πάνω απ'όλα.
Την καλησπέρα μου.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητη Κοπτοραπτου τι θα ελεγες για μια στηλη στην Espresso?????
Θα γινοταν must!!!

Ανώνυμος είπε...

Xronia polla kai eftyxismena, panta me ygeia kai oti epithymeis!
02.02.74

Ανώνυμος είπε...

@ MonahikosLikos:
Φίλε αγαπημένε, τα είπαμε: η γυναικεία φιλαρέσκεια δεν γνωρίζει κοινωνική τάξη. Και τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο με χτυπά εκεί που δεν το περιμένω. Του χρόνου θα πάω και να με... «μπάψουν», αλλά ποτέ δωρεάν. Σεβασμός στον εργαζόμενο. Χρόνια πολλά Λυκάκι μου!

@ Η ψυχή μου το ξέρει:

Μέρι κρίστμας του γιου μπέιμπι! Και να προσέχεις την ψυχή σου, ε; Όπου να’ ναι βγαίνουν οι καλλικάντζαροι!


@ greekmedianews:

Χρόνια πολλά καρντάση! Ζήτω η βόρεια Ελλάς και τα παιδάκια της!

@fevis:

Γειά σου, Φοίβη μου! Ποιο μανικιούρ, παιδί μου; Να ‘ταν κι άλλο! Μ’ έφαγαν οι ποτηροπλύσεις μετά το φαγοπότι των Χριστουγέννων! Καλές γιορτές, μανίτσα μου! Φιλιά!

@ Swell:

Ρε αφιλότιμε! Που έχεις βάλει μία άσχετη φωτογραφία στο μπλογκ σου και όλοι με ρωτάνε στο μέιλ αν είμαι αυτή με το μίνι!!! Θα σε περιλάβω με τα ψαλίδια μου κι αλίμονο σου! Πλάκα κάνω αγαπημένε! Καλά να περνάς, χρόνια πολλά και μετά τις γιορτές θα τα πούμε! Φιλάκια!

@ Tzonakos:

Φιλιά, Τζονάκο. Κι όπως προείπα, το μανικιούρ έφυγε η πρωτοχρονιά έρχεται! Να περάσεις απίθανα και θα περάσω κι από ‘σένα – διαμπλογκικώς – να τα πούμε! Μάκια!

@ kitsomitsos:

Αντεύχομαι, Κίτσε μου! Καλά να περνάς!

@ Ανώνυμος:

Τι θα λέγατε για μία ψαλιδιά στα πισινά για να πάψετε να γράφετε κουλαμάρες; Ε; Χρόνια πολλά και καλή φώτιση έχω να σας ευχηθώ!

@ Ανώνυμος:

Χρόνια πολλά και σε ‘σένα... Δημητράκη!

kanataki είπε...

Αγιε βασίλη

αυτά τα Χριστούγεννα θέλω για δώρο να μου απαντάει πάντα η κοπτοραπτού στα σχόλια μου


Αυτά

υγ φυσικά θέλω και κάτι άλλα ψιλά,αλλά δεν είναι του παρόντως!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

χααχαχα
χρόνια καλά!

Ανώνυμος είπε...

@ kanataki:

Άτιμο γουόρντ και κόπι πέιστ που άφησες απ’ έξω το kanataki!
Μικρούλι σόρι!!!! Χρόνια πολλά!
Όσο για το όνειρο σου να γίνεις μεγάλη και τρανή παρουσιάστρια, ξέρεις, συνήθως ό,τι εύχεσαι το παθαίνεις!
Γίνε εσύ, λοιπόν και τα νύχια μου θα σε... περιμένουν. Αν δεν μου τα ‘χει ο κοπτοράπτης σύσκατα ως συνήθως!
Φιλάκια καλό μου!


@ σπύρος σεραφείμ:

χαχα; Γίνε κι εσύ τηλεστάρ και τα λέμε. Φιλιά καλό μου και χρόνια πολλά!

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω τι να σου ευχηθώ. Έχω τόσα χρόνια να σε δω που δεν ξέρω πια τι μπορεί περισσότερο να επιθυμείς.
Μπορεί και να κάνω λάθος ότι είσαι αυτή που νομίζω. Αλλά μόνο εκείνη έγραφε σαν κι εσένα, αλητάκι. Σχεδόν εύχομαι να είσαι εσύ και να καταλάβεις ποιος ειμαι. Αν καταλάβεις, θα περιμένω. Πάντα.
Αν κάνω λάθος, σόρυ Κοπτοραπτού. Πες ότι σάλταρα χριστουγένιατικα. Καλα να περνάς, κορίτσι!

The Torch είπε...

Χρόνια πολλά και καλά φιλενάδα. Με γεια τα νύχια, κι ας έσπασε ο αντίχειρας. Το θέμα είναι να μην σπάει το ηθικό και οι αντίχειρες φτιάχνουν.
Φιλιά χιλιάδες.

ArtBomber είπε...

O Αrtbomber σε χαιρετά, σου εύχεται κάθε ευτυχία για τη νέα χρονιά
και σ’ ενημερώνει ότι το βιβλίο μας εδώ και λίγες μέρες κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία.
Τιτλοφορείται «bloggers – ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΣΟΚΟΛΗ-ΚΟΥΛΕΔΑΚΗ.

(σχετικό ενημερωτικό post και φωτογραφία μπορείτε να βρείτε στο artbomber.blogspot.com).

Αποσπάσματα των ιστοριών θα εκτίθενται κατά διαστήματα τόσο στο blog όσο και στη διαδικτυακή γκαλερί του Artbomber, όπου ο επισκέπτης θα μπορεί να διαβάζει δωρεάν μέρος της εκδοτικής μας δουλειάς.

Η κυκλοφορία του πρώτου μας βιβλίου είναι μόνο η αρχή.
(σας έχει αποσταλεί και σχετικό mail )

Σ’ ευχαριστούμε για τη συμμετοχή και την προσφορά σου. Ο Artbomber δηλώνει υπερήφανος για την πρώτη του έκδοση και για τη συνεργασία μαζί σου. Περιμένουμε να εκδώσουμε στο ψηφιακό μας εκδοτικό οίκο και το προσωπικό σου συγγραφικό πόνημα.

www.artbomber.com
To site των δημιουργών

Ανώνυμος είπε...

Τι βλέπω; Είσαι γυναίκα του μπελά, λοιπόν! Χρόνια σου πολλά και να μείνεις έτσι, γλωσσού κι αγριεμένη! Καλή σου χρονιά!

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Κοπτοραπτού,σου εύχομαι ολόψυχα μια χρονιά όπως την ποθεί η καρδούλα σου,με υγεία,αγάπη και πολύ χαμόγελο:)

Να 'σαι καλά και να περνάς καλύτερα!!

subir είπε...

ΚΑΛΗΧΡΟΝΙΑΜΕΑΠΙΣΤΕΥΤΗΧΑΡΑΚΑΙΗΡΕΜΙΑ. :)

γιώργος είπε...

Καλημέρα…
Χρόνια πολλά και καλή χρονιά…
Χρόνια καλά, με υγεία και ευτυχία…
Εύχομαι κάθε ευχή σου να πραγματοποιηθεί, όσο μεγάλη ή μικρή μπορεί να είναι…
Και πάνω απ’ όλα, να είμαστε καλά, να τα λέμε διαδικτυακά, με κείμενα ψυχής…
Την καλημέρα μου και πάλι…

Ανώνυμος είπε...

καλή χρονιά. Πάντα με κέφι!! Τα γραπτά σου είναι σκέτη γλύκα!! Να είσαι καλά.

subir είπε...

Πω πω τέντωμα!Αυτή η offblogική νάρκη μια χαρά πήγε.Τίναξα από πάνω μου το πάπλωμα και επέστρεψα δημητρέρος!

Ανώνυμος είπε...

Κατ’ αρχήν, καλή χρονιά σε όλους που θα ήθελα να σας πνίξω στα φιλιά, αλλά δεν δύναμαι. Πάμε παρακάτου:

@ barb michelen:

Δεν ψάχνω για δουλειά μανδάμ. Ευχαριστώ και καλό σας ταξίδι.

@ Μια παλιά σου ιστορία:

Να μου ευχηθείτε να σκασω από υγεία. Στοπ. Κάνετε λάθος. Στοπ. Αλήτης είστε και φαίνεστε. Στοπ. Μην περιμένετε, δεν έχω καταλάβει ποιος είστε. Στοπ. Ω, ναι, σαλτάρατε χριστουγέννιατικα. Στοπ. Αλλά δεν παρεξηγούμε εδώ. Στοπ. Είμαστε για πάρτη μας. Στοπ.

@ the torch:


Καλή χρονιά, αδελφέ. Τώωωωρα ο αντίχειρας! Τώρα χρειάζονται γάντια για να μη φαίνεται το χάλι τους! Μάκια!

@ artbomber:

Ενημερώθηκα. Και δεν ξέρω πως να σας ευχαριστήσω. Και θα επανέλθω. Και να ‘στε καλά!!! Και δε λέω άλλα γιατί ντρέπομαι... Καλή χρονιά και σε εσάς!

@Νηρεύς:

Που σας έχω ξαναδεί εγώ εσάς; Καλή σας χρονιά κι ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια!

@ η ψυχή μου το ξέρει:

Καλή χρονιά, αγάπη! Κι σε εσένα εύχομαι ό,τι ποθείς να το βρεις μπροστά σου σε συσκευασία δώρου! Μάκια!

@ subir:

Καλή χρονια φίλε! Γιατί τα κόλλησες έτσι βρε παιδί και δεν έβγαζα ‘ακρη;


@ γιώργος:

Γεια σας, Γιώργο. Να ‘στε καλά και καλή σας χρονιά! Και να τα λέμε!

@ πρεσβύωψ:

Καλωσήρθατε κι εσείς, χρόνια πολλά, καλή χρονιά. Όσο για το γλύκα, οι απόψεις δίιστανται. Σας φιλώ και πάλι ορίστε!

@ subir:

Εσύ το τίναξες. Εγώ που ακόμη το σκέφτομαι; Για ρίξε καμιά ιδέα!

KitsosMitsos είπε...

Καλή χρονιά να ευχηθώ και ό,τι επιθυμείς, να κόψεις και να ράψεις!
Την καλησπέρα μου.

koptoraptou είπε...

@kitsosmitsos:

Καλή χρονιά φίλε! Ελπίζω να τα πέρασες φίνα και να ετοιμάζεις ποστάρες όπως πάντα. Φιλιά πολλά!