Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009

Καινούριες μπότες, καινούριοι κάλοι...

Τις ζαχάρωνα κανά δίμηνο.
Πότε δεν μπορούσα εγώ, πότε δεν μπορούσαν αυτές.
Όταν είχα λεφτά, δεν είχα χρόνο. Κι όταν είχα χρόνο δεν είχα μία.
Μέχρι που τη Δευτέρα το αποφάσισα.
Ντύθηκα, στολίστηκα, πήρα την τσάντα μου, έσυρα το έτερον δυόμιση μέσα σε δεκάδες παλαβές (σαν κι εμένα) και πήγα να τις δοκιμάσω.
Ααα, τι ηδονή! Τι ευτυχία! Εγώ κι αυτές ταιριάξαμε σαν γάντι.
Τις δοκίμασα (τσακ μπαμ να μην ταλαιπωρούμε και τον υπάλληλο), πλήρωσα, πήρα πανευτυχής την κούτα μου και περίμενα την κατάλληλη στιγμή να τις τιμήσω (και να τιμήσουν τις δίμετρες ποδάρες μου – λέμε και καμιά βλακεία να περνά η ώρα).
Πρέπει δε, να το έκανα μεγάλο ζήτημα που τις πήρα.
Ζάλισα τα παπάρια του κολλητού μου, έφαγα τα αυτιά του καλού μου, έπρηξα το συκώτι της μαμάς και μόνο που δεν κοιμήθηκα αγκαλιά μαζί τους, όπως έκανα μικρή.
Αλλά επειδή το σύμπαν δεν συγχωρεί υπερβολές και έπαρση, χθες πλήρωσα το αντίτιμο.
Διότι χθες αποφάσισα να τις φορέσω, αφού πρώτα έφαγα ένα δίωρο να βρω με τι ταιριάζουν καλύτερα (μιλάμε γα στρατηγική…).
Και τις φόρεσα. Και περπάτησα. Και όσο πιο ωραίες φαίνονταν εξωτερικώς, τόσο... πουτάνες ήταν εσωτερικώς.
Γαμώ τα βυζιά της ψείρας!
Φουσκάλιασαν τα πόδια μου, το δέρμα αν και ακριβό (τρομάρα του), ήτο σκληρό και τώρα με πονεί ακόμη και η παντόφλα.
Και καλά! Οι κάλοι του ποδιού θα πηγαίνουν ασορτί με του κεφαλιού δεν το συζητώ...
Αλλά εκείνο που φυσώ και δεν κρυώνει, είναι πως με ξεγέλασε (ΕΜΕΝΑ) το ζήτημα παπούτσι. Διότι να σε ξεγελάσει το "πατάτα σίριαλ", το "χάλια βιβλίο", κτλ, είναι κάτι που το αντιπαρέρχεσαι...
Το να περπατάς και να κουτσαίνεις - έστω και με χάρη - δεν είναι κάτι που το ξεπερνάς, εκτός κι αν είσαι ξυσαρχίδογλου, οπότε σκασίλα σου.
Και επειδή, όταν στραβώνει κάτι πάντα υπάρχει περιθώριο να στραβώσει λίγο ακόμη τις λέρωσα κιόλας.
Ο γκαντέμης ο άνθρωπος, σύνορα δεν γνωρίζει.
Κουτσή και με λερωμένες μπότες, «γαζώνω» παίρνοντας χίλιους όρκους ότι την επόμενη φορά που θα με πιάσουν καταναλωτικά απωθημένα, θα χώσω το κεφάλι μου σ’ έναν κουβά με παγάκια για να μου περάσουν.
Κατά τα λοιπά όλα καλά. Και μ’ εμένα και με τις πελάτισσες και με τους παραγιούς της.
Φιλιά στέλνω και όσοι μου τα επιστρέψετε, στείλτε τα κατευθείαν στο μικρό μου δαχτυλάκι, που από την ταλαιπώρια της καινούριας μπότας έχει γίνει σα λουκάνικο Φρανκφούρτης το τσατσόμοιρο!

ΥΓ1: Παρά το χάλι που με δέρνει, σας συνιστώ ανεπιφυλάκτως να κάνετε μια βόλτα στα μαγαζιά. Με λίγη τύχη και λίγο ψαχούλεμα παραπάνω, θα βρείτε πολύ καλές εκπτώσεις.

ΥΓ2: Όχι ότι πτοούμαι! Α, μπα. Μόλις ξεφουσκαλιάσει το κακόμοιρο το πόδι, θα τις σκίσω τις μπότες μέχρι που να με συνηθίσουν. Εδώ με συνήθισαν τα αφεντικά μου. Στα πατούμενα θα κωλώσω;

38 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εσύ και το ετερον δυομιση είστε πέντε? Πολύ ενδιαφέρον μα πολύ ενδιαφερον.

Τώρα για τις μπότες βρες να ρωτήσεις κανα παληκάρι που έχει πάει πρόσφατα στρατό ,κάτι κάναμε για τις αρβύλες αλλά δεν θυμάμαι πιά ,άλλωστε οταν ήμουν εγώ με το swell στρατό οι φανταάροι φορούσαν σανδάλια.

Tzeve είπε...

μπρος τα κάλη...

αυτό που κάναν οι φαντάροι που αναφέρει ο ανωτέρω...είναι να βγαίνουν ελεύθεροι υπηρεσίας και να χώνουν όσους δεν βγαίνουν....

αλλά τι να κάνεις...

μπορείς να πάρεις και πάτους από σιλικόνη...μόνο 20-30 ευρώ...

τζάμπα...

:)))

agrampelli είπε...

Λες;
Και ΄γω στο ζαχάρωμα βρίσκομαι εδώ και μέρες...
Εκπτώσεις γαρ...
Όσο για τις δικές σου,τι να πώ!Γκαντεμιά να το πώ,ερωτική αποτυχία να το πω...


Φιλιά καλή μου...

monahikoslikos είπε...

Καλοφόρετες, αλλά μιας και όλοι το ρίξανε στις συμβουλές να πω κι εγώ μια...
Για να ανοίξει το δέρμα τους και να μην σε πηδ@ν@ πρέπει να τις φορέσεις κάμποσες ώρες με υγρές κάλτσες…
Την καλησπέρα και την αγάπη μου

anna είπε...

Καλησπέρα!!Οι υπέροχες μποτούλες σου που φαντάζομαι και τσουχτερές???Θα βάλουν μυαλό!!! Και θα ανοίξουν,εμείς που τραβιόμαστε να αγοράζουμε πότε θα βάλουμε??
Αν είναι της φωτογραφίας "γαμάτες"

faraona είπε...

Οδηγίες :
1)Δεν περπατάμε ποτε με καινουργια παπούτσια!
2)Δεν περπαταμε ποτε με καινουργια παπουτσια εκει που εχει λασπούλες.
(δεν πιστευω να πάτησες τιποτα χειρότερο!)
3)Μόλις γεμίσουν τα ποδαράκια με φουσκάλες βάζουμε ελαιόλαδο με βαμβακάκι ,σοσονακια και υπνο.
4)Μεγεια παρ ολα αυτά και πρόσεχε!

φιλακια

Πολυ θάθελα να σε δω κι απο δω:
Faraona-το υφάδι

Artanis είπε...

Χά,χα,χα,χα,χα,χα,χα!!!!
Εγώ την πατάω κάθε φορά, καθότι έχω ευαίσθητα πατουχάκια (νο 41), οπότε είμαι προετοιμασμένη για όλα τα στραβά...
Φιλιά από ΝΖ...

tantoguanto είπε...

Καλησπέρες!
Εχω κέφια ετοιμάζομαι να την κάνω για κάτι ξίδια γι' αυτό μερικές δωρεάν συμβουλές.
ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΣΑΣ
• ΣΤΕΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ Τα καινούργια σας παπούτσια σας πέφτουν στενά ; Φορέστε τα μερικές ώρες στο σπίτι με υγρές κάλτσες και το δέρμα τους θα ανοίξει.
• ΓΛΥΣΤΡΗΜΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΩΝ ΠΑΠΟΥΤΣΙΩΝ Αγοράσατε καινούργια παπούτσια; Προσοχή γλιστράνε. Περάστε τις σόλες με μία πατάτα (κομμένη στα δύο) πριν τα φορέσετε.
• ΜΑΛΑΚΕΣ ΜΠΟΤΕΣ Οι μαλακές μπότες δεν στέκονται όρθιες. Βάλτε ένα μπουκάλι σε κάθε μπότα για να μην αποκτήσει πτυχές το δέρμα στο ύψος του αστραγάλου.
• ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ Αν έχετε γδάρει τα μαύρα σας παπούτσια, ζωντανέψτε τα περνώντας εκείνο το σημείο με έναν χοντρό μαρκαδόρο σε μαύρο χρώμα !!

Unknown είπε...

ΑΑΑΑΧΧ! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!
Η ΠΑΛΙΑ ΚΑΛΗ ΚΟΠΤΟΡΑΠΤΟΥ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΕ!
σε ήπια κοπέλα μου, κι ας πονάει η μετενσάρκωση του λουκάνικου φρανκφούρτης!
ξέρεις τι μου θύμησες;
το μουσείο αφρικάνικης κουλτούρας στο τερβύρεν στο βέλγιο, που έχουν κάτι πραγματικά 'σκλαμπ' λευκών και τα έχουν μικρύνει στους 4 πόντους! το μόνο που έχει μείνει στις διαστάσεις του κεφαλιού είναι τα μαλλιά, οπότε φαίνονται πολύ μακριά!
ε, για να φανταστώ λουκάνικο φρανκφούρτης μέσα στην μπότα, πέρασα από το τερβύρεν και το φαντάστηκα!

υγ. ρε παιδάκι μου, δλδ χρειαζόταν να στενέψουν οι μπότες για να ξαναβρεις τον εαυτό σου;
ας τις έπαιρνες και ντάλα καλοκαίρι!

υγ. υγ. εμένα δε με στενεύουν οι μπότες μου, με στενεύει ο εαυτός μου.

υγ. υγ. υγ. αφού με στενέυει λέω να τον βγάλω αλλά δεν μπορώ... σνιφ!

venceremos είπε...

kalhmera, με γελια και καλη διαθεση που βγηκε απο την αναρτηση σου....
Απίστευτη εισαι...μοδιστρουλα
και πλεκεις και ραβεις και κεντας.!!!!!.
φιλια καρυστινά

ritsmas είπε...

Καλε, δεν φοράς τακούνι; Μηπως είσαι ψηλή ; Μηπως δεν αντέχουν τα ποδάρια σου το ύψος; Μηπως; Μηπως..
Γεια σου φιλενάδα απίθανη. Κοιτα ναρθεις το σαββατο 31 στην Αγκυρα τον πολυχώρο. Εχουμε παρασταση με το Αλεφ με αφορμή το τελευταίο του βιβλιο. αντε...

Eva Stamou είπε...

Κατανοώ απόλυτα την love-hate σχέση σου με τις μπότες, αφού έχω την τάση να αγοράζω εντυπωσιακά αλλά άβολα παπούτσια.

Ανώνυμος είπε...

έλα που δίνετε και συμβουλές τώρα.. όπως λέει και ο γνωστός αοιδός, "βασανιστείτε μυστήρια πλάσματα!".
έτσι είναι, κι εγώ επιλέγω ρούχα και παπούτσια με κριτήριο να μου πάνε κι ας μην είναι άνετα. μετά αναγκαστικά γίνονται άνετα.. αλλά τότε ίσως να μη μου πάνε και τόσο.. :P

Coco είπε...

δεν είναι η καταναλωτική μανία! είναι η ΑΠΙΣΤΙΑ!!!
(συγγνώμη που γελάω!)

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

αχ, τι να πω κι εγώ Κοπτοραπτού μου που λόγω κατασκευής οι μύες στη γάμπα μου είναι πέτρα και δεν μπορώ να βρω μπότες που να μου κλείνει το φερμουάρ πουθενά; ξέρεις τι στοιχήματα έχω κερδίσει εγώ με πωλήτριες που επέμεναν; πλούσια έγινα! φέτος λέω να κάνω την υπέρβαση και να παραγγείλω μπότες στα μέτρα μου και θα μου πάει και ο κούκος αηδόνι!
τελοσπάντων. στα δικά μας τώρα. εγώ όταν έχω στενό παπούτσι, το αφήνω μια νύχτα με βαμβάκι ποτισμένο με οινόπνευμα που το βάζω από μέσα ανάμεσα στα δάχτυλα και στη φτέρνα. το πρωί είναι εντάξει! φιλάκια

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
K@terin@ είπε...

Αυτό το θέμα παπούτσι πολύ με πονάει .. κυριολεκτικά.
Όποτε αγοράζω καινούργιο παπούτσι ακουλουθώ το εξής πρόγραμμα:

Το φοράω επι 2 εβδομάδες για 2-3 ώρες το πολύ και ποτέ στην δουλειά ή σε φάσεις που ξέρω οτι έχω πολύ περπάτημα. Μετά απο αυτό το διάστημα τα φοράω για παραπάνω ώρες.

Έχω αντιληφθεί πλέον οτι φταίνε τα πόδια μου και όχι τα παπούτσια. Πριν 3-4 χρονια την πάτησα και φόρεσα καινούργιο παπούτσι στην δουλεια , κατέληξα να φύγω με ταξί για το σπίτι και να μου ερχεται να βάλω τα κλάμματα όταν προσπαθούσα να ανέβω τα σκαλιά της πολυκατοικίας μου. Απο τότε ακολουθώ το πρόγραμμα.

anyway καλορίζικες!!!

Ανώνυμος είπε...

Μπρος τα κάλλη τι ειν οι κάλοι

anepidoti είπε...

συμβουλή δεν έχω, τάπαν όλα όσα ήξερα οι προηγούμενοι!
χαίρομαι που φοράς φλατ, μια απ' τα ίδια, αλλά βρε παιδί μου, σαν πήρες αυτές τις θεσπέσιες καλλονές, τις έβαλες κι εξαφανίστηκες...κι ας πονάνε!
συμβουλή γιοκ, φιλί όμως ναι!

Heliotypon είπε...

Κάπως έτσι δεν κάνουν όλα τα πατούμενα με σόλες από δέρμα; Δεν έχω εμπειρία με μπότες (δεν είμαι από το Τέξας!) αλλά νομίζω ότι μετά από κάμποσο φόρεμα και μερικούς κάλους ακόμη θα ανοίξουν. Υπομονή...
(γι' αυτό εγώ διαλέγω, μιά ζωή, πατούμενα με σόλες από λάστιχο ή κρεπ).

Sophia Kollia είπε...

Θα ανοίξουν, και αν τα δεις σκούρα, πήγαινε τις στον τσαγκάρη να τις βάλει στο καλαπόδι για λίγο.
Μέχρι σήμερα πιστεύω να είναι καλύτερα.
καλημέρα
Σημ, Μου αρέσει που μαθαίνω και καινούργιες λέξεις εδώ. Λογοπλάστης λέμε τώρα!

Τσουχτρα είπε...

Καλή μου μοδιστρούλα...κατ' αρχάς με γειά το πατούμενο και παρά τις αντιρρήσεις του, να το φορέσεις να το λιώσεις !

Τις καλημέρες μου !

Swell είπε...

@De profundis: Στην εποχή ΣΟΥ φορούσαν σανδάλια. Στη δική μου φορούσαμε τσόκαρα. Στο Paradise.

Ανώνυμος είπε...

Οποιος δεν έχει μυαλό έχει πόδια (πρησμένα)

Olga είπε...

Αααα.. Κλασικό αυτό..Όσο πιο πολύ λιγουρεύομαι ένα παπούτσι, τόσο άθλιο καταλήει να είναι από άποψη ανατομικότητας..και δεν το αντέχω κιόλας!!
Χαρακτηριστικα θυμάμαι είχα βγει με τις φιλενάδες μου και είχαμε πάει να δούμε τους CReal σε ένα μαγαζί.. Φορούσα κάτι καινούριες γόβες μούρλια, οι οποίες δεν είχαν καν ψηλό τακούνι, που να υποψιαστώ ότι θα με χτυπούσαν ανελέητα! Πτοούμαι όμως ??ΜΠΑΑΑΑ!! Τις έβγαλα και συνέχισα να χτυπιέμαι στο χορό! Αμε!! Βέβαια έγινα θέαμα, με πάτησε κιόλας μία φίλη μου, αλλά από το να υποφέρω, καλύτερα ξυπόλητη!!

Αντε να γειάνει το ποδαράκι να τις χαρείς!!

Μάκιαααα!

koptoraptou είπε...

@ de profundis

Πέντε; Μα πως στην ευχή μας βγάλατε τόσους; Και αφήστε τα περί σανδαλιών. Δεν είστε δα και τόσο αρχαίος, αγαπημένε. Δεν τα χάφτω αυτά. Ούτε εγώ ούτε ο swell. Φιλάκια!

@ Λασπολόγος

Έχω να σου πω ότι οι πάτοι δεν θα μου χρειαστούν! Τις νίκησα τις ρουφιάνες. Πάντως, ευχαριστώ για τη συμπαράσταση!

@ agrambelli

Τίποτα να μην το πεις. Πλέον με το που με βλέπουν ότι πάω να τις φορέσω τρεχουν να μ’ αποφύγουν! Τις έλιωσα μιλάμε! Άντε κορίτσι, έβγα κι εσύ για ψώνια!

koptoraptou είπε...

@ monahikoslykos

Αχ, Λύκε μου, το ξέρω ότι μπορώ να στηρίζομαι πάνω σου. Αλλά τη συμβουλή με τις υγρές κάλτσες δεν θα την ακολουθήσω. Πρώτον διότι δεν χρειάζεται πλέον και δεύτερον γιατί ανατριχιάζω στη σκέψη και μόνο ότι θα βάλω κάτι υγρό σε στεγνό παπούτσι. Πάντως, ως συμβουλή αρχειοθετείται. Ποτέ δεν ξέρεις! Τα φιλιά μου!

@ anna

Άννα, καλωσήρθατε! Ειναι απλό: μυαλό δεν πρόκειται να βάλουμε. Ειδικά σε ό,τι αφορά παπούτσια δηλώνω άμυαλη, αμετανόητη και άπληστη! Τσάο!

@ faraona

Αυτό με το λαδάκι πολύ βοήθησε και σας ευχαριστώ πολύ! Όσο για το άλλο που δεν περπατάμε με καινούρια παπούτσια, δεν ξέρω πως την πάτησα αυτή τη φορά. Μάλλον μου άρεσαν πολύ. Θα με δείτε κι από ‘κει! Τις καλησπέρες μου!

koptoraptou είπε...

@ Artanis

Τα φιλιά μου στη Νέα Ζηλανδία (μα που πήγατε, αγαπημένη;) και προσοχή στα πατούσια σας!!!

@ tantoguanto

Ελπίζω να περάσατε υπέροχα εσείς και τα ξίδια σας. Τα δικά μας ξίδια σας χαιρετούν. Όσο για τις συμβουλές, τι να πω; Αν δεν έχετε παντρευτεί ακόμη, έχω να σας συστήσω σε κόσμο που ψάχνει νοικοκυρόπαιδα!:)

@ -

Για να το λέτε εσείς, αγαπημένη, μάλλον έτσι είναι. Ετοιμάζω και σχετικό ποστ για την επιστροφή. Όσο για τον εαυτό σας, πιεστείτε λίγο ακόμη και βγάλτε τον. Όσο τον αφήνετε να σας στενεύει, τόσο θα το πάρει πάνω του και θα νομίζει ότι είναι κορσές! Πετάξτε τον, τον κερατά! Πολλά ζουπηχτά φιλιά!

koptoraptou είπε...

@ venceremos

Επίσης, σιδερώνω, σφουγγαρίζω, μαγειρεύω, αλλά σιχαίνομαι το ξεσκόνισμα και το πλύσιμο πιάτων. Ένιμποντι χέλπ; Σας ευχαριστώ, κυρία μου! Τι να πει κανείς για εσάς! Μάκια.

@ ritsmas

Τακούνι; Τακούνες φοράω, γιατί είμαι κοντοστούπα. Αλλά για το καθημερινό περπάτημα θέλω άνεση και ευλυγισία, με καταλαβαίνεις, έτσι; Σάββατο, ε; Κακούργες γυναίκες, θα με πεθάνετε! Τα φιλιά μου, φιληνάς και θα μιλήσουμε!

@ χωρίς λόγια

Αγαπημένε, εμένα δε μου αρέσουν τα βάσανα. Μου έτυχε. Αλλά τώρα έχουν γίνει βελουδο. Το πώς θα το αποκαλύψω σε άλλο ποστ. Την καλησπέρα μου!

@ Coco

Με τον πόνο μου, ε; Με το δίκιο σας! Τα φιλιά μου!

koptoraptou είπε...

@ Λασπολόγος

Θενξ φορ δι ινφορμέισιον! Κίσιζ!

@ Κοκκινοσκουφίτσα

Αχχ, αλήθεια;;; Κοκκινοσκουφίτσα είμαι αδερφή ψυχη σας. Πίσω από τις κατά τα άλλα ανύπαρκτες γάμπες μου – σε πλάτος και σε μήκος – κρύβονται δυο μούσκουλα να!, με τα συμπάθειο, σαν του Πύρρου Δήμα. Είναι που περπατάω πολύ και σαν την τρελή! Αχ, σας συμπονώ αγαπημένη! Εμένα μου έχουν φύγει ένα κάρο λεφτά για να τις «ανοίγω»! Τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς μου!

@ K@terin@

Αυτός ο πονος δεν είναι απόκοσμος; Να θέλεις να βγάλεις τα πόδια σου και να τα φας. Πάντως, σας βρίσκω προγραμματισμένη σε όλα σας. Μπράβο! Εγώ είμαι άλλου γι’ αλλού, γι’ αυτό δεν μπορώ να μαζεψω τα μυαλά μου εσχάτως!

koptoraptou είπε...

@ de profundis

Μη με ρωτάτε τέτοια πράγματα γιατί θα σας δείξω τους δικούς μου τους κάλους και θα με λυπηθεί η ψυχή σας!

@ anepidoti

Φιλενάδα, δεν εξαφανίστηκα. Απλώς έχει πλακώσει λίγη δουλίτσα. Ελπίζω σε πιο ξεκούραστες μέρες!
@ Heliotypon

Τι ανάγκη έχετε εσείς με τα λάστιχα και τα κρέπια; Αλί σε εμάς τις ηλίθιες της μοδός που μας σέρνουν από τις μύτες οι παπουτσάδες! Και πόνεσα!!! Δε λέγεται, πόσο! Καλησπέρες!

@ sofia

Τι καινούριο μάθατε; Πείτε μου και εμένα; Φιλιά!

koptoraptou είπε...

@ Tsouxtra

Ευχαριστώ, αγαπημένη. Ήδη τους έχω αλλάξει τον αδόξαστο. Δεν με ξέρουν καλά εμένα οι παλιογαλότσες!

@ Swell

Άτσα, γείτονα! Όλο εκπλήξεις είσαι!

@ sakafiora

Ναι, βρίστε με κι εσείς. Δεν μου ‘φτανε ο πόνος μου! Γυναίκες, παιδί μου! Τα φιλιά μου παραταύτα!

@ Olga

Έτσι σας θέλω! Αμείλικτη! Μην τα αφήνετε τα ρημαδιακά να μας χαλάσουν τη μέρα. Κι εγώ: ξυπόλητη έφτασα στο γραφείο! Και τι ωραία που ήταν το βρεγμένο οδόστρωμα!

Ανώνυμος είπε...

"Καλο"φόρετες! :-)
Αφου σε συνήθισαν τα αφεντικά σου μην πτοείσαι με τίποτα! Φορεσέ τις ως να σκίσουν..! Εκτός κι αν οι κάλοι επιμένουν! Οπότε η μόνη λύση είναι να τις πετάξεις στο κεφάλι όποιου δεν χονεύεις!

Ανώνυμος είπε...

Αχ, εσύ δοκιμάζεις μπότες και εγώ δοκιμάζω έμπλαστρα.
Που είσαι παλιοκόριτσο;

Ο ΝΟΝΟΣ

Ανώνυμος είπε...

Και το mail μας το ανοίγουμε πότε ποτε!
Που πήρες τους δρόμους και δε σε βλέπει ούτε η μάνα σου!

Αστειεύομαι μικρούλα. Ξέρω ότι πήζεις. Αλλά ρίξε μια ματιά στο mail σου. Θέλω απάντηση μέχρι τη Δευτερα.

Πολλά φιλιά στο κουτελάκι

Ο ΝΟΝΟΣ

KitsosMitsos είπε...

Γι αυτό ας προσέχουμε τι ευχόμαστε καμιά φορά! Μεγειές βρε, μεγείες. Και να δεις που μια χαρά θα ταιριάξουνε!

koptoraptou είπε...

@ xeimwniatiki liakada

Αν νομίζετε ότι αυτοί που δεν χωνεύω θα τη γλιτώσουν με ένα ζευγάρι μπότες στην κεφάλα, είστε γελασμένη, αγαπημένη. Και τα αυγά γιατί τα έχουμε δηλαδής; Τα φιλιά μου!

@ ΝΟΝΟΣ

Γιατί λατρεμένε πρέπει να βγάζετε τα οικογενειακά μας στη ρούγα δεν το 'χω καταλάβει. Όπως και να 'χει απάντησα στο mail και μην τολμήσεις να με πάρεις Σαββατιάτικα τηλέφωνο πριν η ώρα να πάει 2. Το μεσημέρι. Άιντε.

@ kitsosmitsos

Ταιριάξανε, γείτονα!!! Και μου πάνε! Τρέλα! Φιλιά!

Κόκκινο Αλεπουδάκι είπε...

εν τέλει αφού με τους κάλους και τις φουσκάλες σε πονούσε ακόμα και η παντόφλα τί εκανες;εμεινες ξυπολητη;κυκλοφορουσες και εξω ξυπολητη;η εστω μονο με ανοιχτα και φλατ,πχ σαγιοναριτσες και σανδαλακια κλπ;σε πατησε καμια με την τακουναρα της πανω στους καλους και τις φουσκαλες σου;πες μου με ενδιαφερει πολυ!!!!!!!!!!!