Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

Μανάβης!

Κάποιες σχέσεις είναι σαν το νερό. Αβίαστες, εύκολες, καθαρές, το μόνο που χρειάζονται είναι κανάλια (ώπα, το βάρυνα πολύ, το ξέρω, θα το «ισιώσω»). Δεν χρειάζεται να μιλάς πολύ, δεν χρειάζεται να «καίγεσαι» στην προσπάθεια.

Σαν τη σχέση με το μανάβη μου. Είναι σχέση ετών! Σχέση που ‘χει περάσει απ’ όλα τα στάδια, αλλά χωρίς γωνίες, σκιές και «σου – μου – του». Ποτέ δεν τον ρώτησα - και δεν πρόκειται να τον ρωτήσω – αν μ’ αγαπάει. Το ξέρω και το ξέρει. Σάπιο πράμα δεν μου ΄δωσε ποτέ! Ποτέ δεν χρειάστηκε να με ρωτήσει, αν ποτέ θα προτιμήσω κάποιον άλλο, με περισσότερα μαλλιά, παρντόν, με πιο γυαλισμένα μήλα, πιο «φουσκωμένες» ντομάτες, πιο σινεμαδιάρικη παρουσίαση στη βιτρίνα.

Αν οι πατάτες (ερχόμαστε στο ζητούμενο, σταδιακώς...) μου μαυρίσουν στο τηγάνι, κατεβαίνω όπως είμαι, με τη σαγιονάρα, τις σβουράω πάνω στον πάγκο του με τσαντίλα και δεν βγάνει γλώσσα καθόλου. Ξέρει πως έχει γίνει στραβή (αλλά και μέσα στην πατάτα δεν ήτανε!) και τσακίζεται να ψάξει πώς θα με καλμάρει.

Την επομένη και επειδή είναι καλό παιδί, ξεχνώ να μαζέψω τα ρέστα ή κερνάω πιτόγυρο από τον απέναντι σουβλακοτυλιχτή που είναι μεγάλη λινάτσα, αλλά κανείς μας δεν το κάνει θέμα (απλώς δεν παραγγέλνουμε κεμπάπ).

Ο (σωστός) μανάβης είναι «φάρμακο». Έτσι είναι κάποιοι άνθρωποι. Ξεφυτρώνουν απ’ το πουθενά με τα καφασιά τους και (σου) θεραπεύουν πληγές, γενικώς. Τον βλέπεις λίγο ζαβλαμά (τον μανάβη), τον κάνεις για χοντράνθρωπο, αλλά σου φτύνει ένα κοπλιμάν τύπου, «ρε συ, μανίτσα, τώρα που σε ξανακοιτάω έχεις έξυπνες κοτσίδες» («και ένα κιλό φράουλες κερασμένες από ‘μένα») και σου περνάνε τα φαρμάκια.

Δεν ξέρω τις σχέσεις του δικού μου μανάβη με το σύστημα και τους μεσολαβητές. Δεν ρώτησα ποτέ την άποψη του για το κίνημα του Νευροκοπίου και δεν με βλέπω να το κάνω άμεσα, διότι τώρα τελευταία σέρνεται μεσ’ το μανάβικο του σαν την άδικη κατάρα, κι ας κρατάει τις τιμές χαμηλά και το χαμόγελο του ψηλά.

Ξέρω ότι ο δικός μου ο μανάβης είναι μεγάλη ξήγα («- Βάλε ένα λάχανο. – Να μη φας λάχανο, σήμερα. Κάνε γεμιστά!». Με εννοείτε...). Χώρια το πόσο κόσμο ταϊζει στα κρυφά και δεν το λέει. Κι όταν του το αναφέρουν, έρχεται και γίνεται πιο κόκκινος κι από τα Στάρκιν του και για να μην εκτεθεί χειρότερα κατεβάζει καντήλια για τους κουτσομπόληδες, που το στόμα τους δεν κλείνει ούτε με δύο καρτέλες αυγά Χιλιομοδίου.

Άσε που όταν του λέω ότι θέλω παπάγια δεν με κοιτάει πρόστυχα σαν τον αγράμματο γυμνοσάλιαγκα της παραπάνω γειτονιάς, αλλά την ώρα που τα φορτώνει στη χαρτοσακούλα τσαμπουνάει και μία συνταγή μποτέ της γιαγιάς του για λαμπερό μαλλί (άτσα!).


ΥΓ1: Με λίγα λόγια, καλά τα κινήματα για τις πατάτες και τα κουνουπίδια, στα τσακίδια οι μεσολαβητές (πάσης φύσεως επαγγελματίες τεμπελχαναίοι), αλλά προς Θεού μέσα στην αντράλα και το ανύπαρκτο φιλτράρισμα μη «λουκετάρουν» όλα τα μαγαζιά της γειτονιάς. Τα μισά «γονάτισαν» από τις «αλυσίδες», μη χαθούν και τα άλλα μισά, έτσι, γιατί... αγανακτήσαμε. (Που αγανακτήσαμε, αλλά, ας φροντίσουμε οι μασέλες μας να κλείνουν στα οπίσθια αυτών που φταίνε, χωρίς να τσαμπουνάμε δικαιολογίες για «παράπλευρες απώλειες»).


ΥΓ2: Και ναι, πέρασαν σχεδόν 2 χρόνια για να το πω ανοιχτά, αλλά (ξανά) ναι, υπάρχουν άνθρωποι σαν τον μανάβη. Γρήγοροι, εύκολοι, καθαροί σαν το νερό. Αλλά εξαρτάται που διαλέγεις να... κολυμπήσεις.

3 σχόλια:

Ο ΝΟΝΟΣ είπε...

Κοπελιά κάτι δεν μας λες. Πάω να σε πιάσω και μετά μπερδεύομαι. Μυρίζομαι όμως ότι είσαι καλά. Κι αυτό θέλω για 'σένα. Ψάξε στο mail σου. Θα βρεις... δωράκι.

Σε φιλώ γλυκά στο κούτελο, αλεπούδι!

Ανώνυμος είπε...

Αν και δεν είμαι σίγουρη ότι είσαι ξεκάθαρα υπέρ ή κατά των μεσαζώντων θέλω να σου πω ότι συμφωνώ με αυτό που λες για τους ανθρώπους/ Όντως κάποιες σχέσεις είναι σαν το νερό και είναι οι καλύτερες και ενώ θα 'ρπεε αυτό να είναι μπουσουλας για τη ζωη μας πάμε και σκοτωνόμαστε σε απρόσφορα εδάφη...

ΣΑΝ είπε...

ναι αυτό είναι το κακό του καιρού μας. όπως είπε και ο "χοντρός" στο στο κόκκινο, μαζί με τα χλωρά θα καούν και τα χλωρά. κάποια χλωρά. γιατί κι αυτά τόσο καιρό άφηναν κλαράκια δίπλα τους να καίγονται, μόνο και μόνο για να μην καψαλιστούν.

τι ωραίες οι νεροσχέσεις!!!!