"Τράβα μου το μούσι και φώναζε με 'παλιοκόριτσο'"...

Εννοείται ότι σαν κορίτσι κι εγώ, έχω όνειρα.
Φιλοδοξίες, σχέδια και κουλές φαεινές εκλάμψεις.
Θέλω να μεγαλουργήσω, να διακριθώ.
Τι στο διάτανο;
Για πόσο ακόμη θα είμαι μια κοινή κοπτοραπτού; Χωρίς ιδιότητα, χωρίς προορισμό, χωρίς εξειδίκευση;
Μόνο που η μάνα μου και το μισό μου σόϊ, συναδέρφισσες, γκόμενοι και φίλοι κολλητοί δεν ασπάζονται τα όνειρα μου.
(Κουφάλες! Αν σας έλεγα ότι θέλω να παντρευτώ θα ξεφωνίζατε από αγαλλίαση!).
Αλλά εμένα ο κρυφός καημός μου είναι άλλος: θέλω να γίνω πορνογράφος. Πορνογράφος κοπτοραπτού! (Πως λέμε μαιευτήρ – γυναικολόγος; Έτσι.)
Μην τολμήσετε και γελάσετε, θα γίνουμε μαλλιά κουβάρια.
Αυτό είναι το όνειρο μου εμένα. Να γράφω τσόντες. Όχι ταινίες. Βιβλιοτσόντες. Με περιεχόμενο. Με υπόθεση. Με πλοκή.
Τώρα αν βρεθεί κανάς νοματαίος και θέλει να τις γυρίσει και ταινιάκια, κανένα πρόβλημα!
Το οποίον όνειρο μου έχει γίνει εμμονή.
Έχω βρει και τον τίτλο.
«Τράβα μου το μούσι και φώναζε με παλιοκόριτσο!».
Εμφανώς, επηρεασμένος – ο τίτλος – από τα τρελά ράσα που ξεδιάντροπα γυροφέρνουν στα κανάλια τόσες μέρες και με λένε στα μούτρα μου «πουτάνα».
Εμφανέστατα επηρεασμένος και από τη βιωματική μου εμπειρία στο «κοπτοραπτείο», όπου είμαστε ουάν νέισιον άντερ ουάν πιμπ.
Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε! Μετάφραση δεν κάνω, πλήττω…
Θέλω τόσο πολύ να κυνηγήσω το όνειρο μου που τις τελευταίες μέρες αντί να «γαζώσω» κουστούμια για τα δελτία ειδήσεων που πρέπει να τα παραδώσω χθες, εγώ κάθομαι και «γαζώνω» φουσκωτά βυζιά σε αντρικά σακάκια!
Το περιεχόμενο δεν θα είναι τσόντα με υπόθεση, αλλά υπόθεση με (και για) γερά μπαουλοντίβανα.
Και κυρίως, δεν θα έχει καμία σχέση με αλεξίκαυλα τηλεοπτικά πρόσωπα.
Θα είναι ιστορίες για την κυρά – Μαρία την κουμποτρυπού και πως σαγήνευσε τον άντρα της τον Ξενοφώντα, τον κυρ Αναστάση τον μπετατζή και τα φροϋδικά βίτσια της συζύγου του Ξακουστής και τον κυρ Θεόφιλο τον Χοντρό, με τ’ όνομα που το γούστο του ήταν να του χαϊδεύουν την πλάτη αράπηδες με φτερά παπαγάλου.
Και επειδή η μαλακία στη χώρα μας είναι απροσμέτρητη, κάποιος χρυσός εκδότης θα βρεθεί να κάνει την τέχνη μου βιβλίο και κάποιος παραγωγός του σινεμά το βιβλίο μου ταινία ή γιατί όχι; Σειρά στην τηλεόραση!
Καλύτερο ήταν το «Χωρίς βυζιά δεν υπάρχει παράδεισος» που έδειχνε το καλοκαίρι ο Alpha;
Για την έμπνευση μου δε το υλικό ήταν (και είναι) άφθονο. Βαστάτε τη συνταγή, γιατί που ξέρετε, μια μέρα μπορεί να θέλετε κι εσείς να κυνηγήσετε το όνειρο σας. Και τότε θα με μνημονεύετε που συγκράτησα όλα τα καλά υλικά:

- «Αυτός μας έλειπε». Με Ανδρέα Μικρούτσικο και καλεσμένο Θάνο Ασκητή. Να μου λέει ότι «πέος και καρδιά έχουν την ίδια συμπεριφορά» και ότι «η γυναίκα δεν ποθεί ποτέ έναν άντρα. Ποθεί αυτόν που την ποθεί» (Πες μου κι άλλα τέτοια, γιατρέ και σου γράφω τρία κεφάλαια ασταματητί!).
- «Μαρία η Άσχημη». Μακράν τρε καβλοτίκ σίριαλ με Αλέξη Μαντά να πηδεί Μαρκέλα με το φανελάκι το Μινέρβα, πάντα κάτω από τα σεντόνια και πάντα με ασορτί συγκαμένο ύφος. (Δεν μπορεί! Κάπου θα… «φτιάχνεται» το 42% του πληθυσμού που βλέπει τη «Μαρία»… Αμάν και πως έκανε ο τηλεθεατής να τη δει να γίνεται καλλονή κι αυτή πήγε κι έγινε σαν τη Μαρία Δαμανάκη στα νιάτα της. Έχει κι αυτό μια σεξουαλική διαστροφή!)
- «Κάθε μέρα, καλημέρα». Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ όταν βλέπω Λιβανίου να σκοτώνεται με Αντώνη Κοκορίκο ξεκινάω τη μέρα μου με…οίστρο.
- Δελτία ειδήσεων. Απαρεγκλίτως. Ειδικά αν φιλοξενούν δηλώσεις του Προέδρου.

Απ' όλα αυτά κρατάτε τις εμπειρίες και σε καμία περίπτωση τους πρωταγωνιστές. Αυτά. Από εκεί και μετά είστε έτοιμοι για το επόμενο μπεστ σέλλερ πορνογράφημα. Όπως κι εγώ. Που όταν τελειώσω με τα «γαζιά» και τα «φασόν» θα βάλω ζαρτιέρες στον πεντάκλωνο – τον κοπτοράπτη - και θα αρχίσω να «γαζώνω» με ορμή.
Εκεί κοντά στα 90 που θα ‘χω πάρει και τη σύνταξη, νομίζω ότι θα είναι μια καλή εποχή για να κυνηγήσω το όνειρο μου…





ΠΗΓΗ ΦΩΤΟ: blog.karaloka.net