Παρασκευή 2 Μαΐου 2008
"Δεν είναι η δόξα, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ..."
(Από τη χώρα της άκαφτης – ακόμη – θερμίδας, της φουσκωμένης από φαγάκι και ευτυχία κοιλιά, σας εύχομαι καλό μήνα και άντε σιγά σιγά γυρνάτε στο ελεεινό μαγκανοπήγαδο μας!).
Λοιπόν, τώρα που γατιά, σκυλιά, πετούμενα, γκόμενοι και μανάδες βυθίστηκαν σε ύπνο βαθύ, μπορώ να «γαζώσω» με την ησυχία μου δυο φωνήεντα για αυτό το ρυπαρό πράγμα που λέγεται χρήμα.
Ξεκινώ από το απλό αξίωμα που λέει ότι τα λεφτά είναι ένα περίεργο υλικό που στα δικά μου τα χέρια εξαφανίζεται και στα χέρια του αφεντικού μου αυγαταίνει…
Όχι, διότι εγώ είμαι τρυποχέρα και το αφεντικό μερακλής και εργατικός άνθρωπος (μην τρελαθούμε τώρα και μας μουτζώνουν και οι τοίχοι του κοπτοραπτείου…)
Αλλά; Γιατί; Αυτό είναι κάτι που ο ίδιος ο Θεός της Εργατικής Πρωτομαγιάς να κατέβει, δεν θα μπορέσει να μου το εξηγήσει.
Ο μήνας – αυτή τη στιγμή που δουλεύει εις το μιουτ ο κοπτοράπτης για να μην ξυπνήσω μάι μπιλόβντ ουάνς – έχει αισίως 2 και εγώ (καθόλου αισίως) καμία…
Και εννοείται ότι δεν «γαζώνω» ούτε για να γκρινιάξω ούτε γιατί σκοπεύω από αύριο να ζητήσω δανεικά από κανέναν…
Το έργο το ‘χω ξαναδεί και δόξα να ‘χει ο Γιαραμπής, έζησα μέχρι σήμερα δουλεύοντας ωσάν τον σκύλο για να πληρώσω γαμώΑΕΙ, γαμωνοίκια, γαμωκοινόχρηστα και γαμωηλεκτρικά, αλλά…
Αλλά μου είναι πλέον πολύ δύσκολο να πηγαινοέρχονται κάτω από τη μύτη μου και εντός του κοπτοραπτείου τα Πράντα και τα Μπούρμπερι και στα καπάκια να ακούω για καταθλίψεις και «ξέρεις, μωρέ, δεν είμαι και πολύ καλά» και τα συναφή…
Και μη γυρίσει κανείς να μη μου πει ότι φθονώ, γιατί θα αρπάξω την ψαλίδα και θα τον κουρέψω…
(Διότι, το δηλώνω, αύριο το πρωί να μου πέσει τριπλό τζακ ποτ του Τζόκερ, δεν θα στάξει κάστανο, θα συνεχίσω τη ζωούλα μου κανονικώς και αδιαλείπτως με μία και μόνη διαφοροποίηση: θα πάω μέχρι την πόρτα του αφεντικού, θα βγάλω τη γλώσσα μου έξω με τριπλό κωλοδάχτυλο {το που θα βρω το τρίτο χέρι δικός μου λογαριασμός!} και το πολύ πολύ να με στείλει στον οικογενειακό του ψυχίατρο για ψυχανάλυση…).
Αλλά, ρε πούστη μου! Δεν είναι δυνατόν η κατάθλιψη να σε πιάνει, όταν πρέπει να πληρώσεις! Δεν είναι δυνατόν να καταπίνεις τα Κοπάλια το ένα μετά το άλλο, όταν για τρίτη φορά μέσα στο έτος, σεμνά και με καντάρια ντροπής πάνω της, τολμά η πλακοραφού να σου μιλήσει για τη σύμβαση και το κλιμάκιο της, την κοινωνία μου μέσα!
Δεν είναι το περιβάλλον – που δεν είναι φιλικό προς τον χρήστη…
Δεν είναι οι ώρες του «γαζώματος» - που είναι ατελείωτες πανάθεμα τες…
Και ειλικρινά, μα ειλικρινά δεν είναι τα λεφτά, που δεν είναι ούτε για «ζήτω»…
Είναι ότι περνάμε τόσες ώρες από τη ζωή μας – τόσο σύντομη και τόσο όμορφη – με ανθρώπους που υπό άλλες συνθήκες δεν θα τους χαρίζαμε ούτε τον πυρετό μας…
Και αφήνουμε πίσω μας αγαπημένους, φίλους που όλοι θα θέλανε να έχουν, ασχολίες και πράγματα να ξεροσταλιάζουν πίσω από ντεντλάινς και «παραγγελιές», πίσω από σκυλοπελάτισσες και ηλίθιες (ΗΛΙΘΙΕΣ!!!) ατέρμονες συσκέψεις, πίσω από καθυστερημένους μισθούς, τόσο καθυστερημένους που όταν έρθουν κανείς δεν περιμένει το κέρασμα, το δώρο, το τραπέζι που του ‘χες τάξει…
Ούτε που θέλω να σκεφτώ πόσο κοστολογούνται όλα αυτά και ποιος τα πληρώνει, όταν και αν έρθει η ώρα της πληρωμής…
(Από τη χώρα της πραγματικής ευτυχίας – ω, ναι! – σας φιλώ όλους, μα όλους και εύχομαι αύριο πουρνό πουρνό – όταν ήδη θα έχω καθίσει τον πισινό μου στην στραβιά καρέκλα του εμποροραφείου – να έχω ξεχάσει όσα «γάζωσα» απόψε…
Για το καλό μου και για την ψυχική υγεία του αφεντικού μου, βεβαίως βεβαίως!
Το επόμενο ποστ θα είναι αυστηρώς τηλεοπτικόν, για να μην ξεφεύγουμε και από τη σειρά μας!).
ΠΗΓΗ ΦΩΤΟ: mortagesavercentre.com.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
33 σχόλια:
Σβήσε πρώτα τον από πάνω που είχε στήσει καραούλι πότε θα γαζώσεις και πάμε παρακάτω.
Το πρόβλημά σου με το χρήμα έχει μια πολύ απλή λύση: Να γίνεις αφεντικό!
Είδες πόσο απλά πράγματα είναι.
Αν πάλι δεν μπορείς να γίνεις αφεντικό γιατί δεν γίνεσαι αναλύτρια σε παράθυρο.
Ξέρεις πόσα ευρά πληρώνουν την κάθε παπάρα που ξεστομίζουν οι "ειδήμονες" των παραθύρων;
Άντε να πάω για ύπνο ξημερωθήκαμε φιλενάδα....
Καλημέρα, ποιός είναι αυτός ο αντισπάης; Moυ την έσπασε πρωινιάτικα. Αφεντικά μόνο οι λύκοι γίνονται (όχι οι μοναχικοί - οι άλλοι). Κι επειδή εμείς, αγαπητή μου, λεφτά που θα μας επιτρέπουν να μη ψάχνουμε τα φωνήεντα κάθε φορά που πρέπει να πληρώσουμε, δεν πρόκειται να δούμε, να κοιτάς να είσαι και να περνάς καλά.
καλό μήνα ταπεινά εργαζόμενη κοπτοραπτού!
πρόταση: για τα κιλά, γάζωνε όρθια για να καις θερμίδες
για τα λεφτά, δεν είμαι η αρμόδια, η μπαμπάς μου μου έλεγε ότι είμαι τρύπιος τουρβάς
για το αφεντικό, στείλε για τα καθυστερημένα το συνδικαλιστικό όργανο των κοπτοραπτούδων!
για εμένα πάντως ο μάης δε θα μπορούσε να μπει χειρότερα!!!
Κοπελιά δεν παίζεσαι! Ότι και να διαβάσω από τα χέρια σου πάντα μου μένει μία απίστευτη γεύση στο τέλος. Να σαι πολύ καλά να προσέχεις τον εαυτό σου πολύ γιατί δίνεις πολύ κουράγιο σε όσους σε διαβάζουν. Ακόμη και σε εκείνους που δεν το ομολογούν. Καλό μήνα και μην ξεχνάς ότι τα φράγκα πάνε σε αυτούς που δεν μπορούν να τα εκτιμήσουν !
Καλημέρα…
Χρόνια Πολλά και Καλά…
Σου εύχομαι τα καλύτερα στη ζωή σου…
Και του Χρόνου…
Επειδή αυτό το blog είναι από τα σοβαρότερα του διαδικτυου (σοβαρά μιλάω )είναι φυσικό και οι επισκέπτες του ,όπως εγώ να είναι άτομα υψηλής μορφώσεως(τώρα μιλάω ακόμα ποιο σοβαρά) που μετέχουν τουλάχιστον της Ελληνικής και Γαλλικής κλασσικής παιδείας και φυσικά των κλασσικών εικονογραφημένων (εσύ μπορεί να μην τα πρόλαβες καν, λόγω ηλικίας ,εγώ ήμουν πιτσιρικακι).
Η ανάρτηση σου μου θύμισε δυο ρήσεις ,μια της Ελληνικής Γραμματείας και μια της Γαλλικής.
«δεί δε χρημάτων και άνευ τούτων ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων» από τον Ολυνθιακό του Δημοσθένη και
Ο πλούτος δεν είναι καρπός εργασίας, αλλά οργανωμένης και νομοθετικά κατοχυρωμένης ληστείας.
Του Frantz Fanon,Γάλλου κοινωνικού φιλόσοφου.
Και φυσικά εκείνο το αξεπέραστο από μια γελοιογραφία του ΚΥΡ
Το πλούτο πολλοί μίσησαν τον πολύ πλούτο ουδείς.
Καλή συνέχεια
@ monahikos likos:
To έσβησα, αγαπημένε! Να γίνω αφεντικό, ε; Ή αναλύτρια σε "παράθυρο"; Κάτι σε μωβ δεν έχετε; Τωρα σοβαρά, αν ειχα να επιλέξω ανάμεσα απ' τα δυο θα προτιμούσα το Ζονγκ! Σας φιλώ και καλό ΣουΚου!
@ Swell:
Αμάν κι εσύ με τον αντισπάη! Τον έσβησα! Όσο για τα λεφτά, δεν κατάλαβες, δεν θέλω να μου φτάνουν, θέλω να μη μου τα πρήζουν οι γύρω γύρω. Εγώ ζω και έτσι. Σαν τα... πετεινά του ουρανού ένα πράμα! Τα φιλιά μου!
@ ria:
Α! Εδώ σας γέλασαν! Το... όργανο των κοπτοραπτούδων είναι χειρότερο από τα αφέντικά!
ΥΓ.: Τι πάθατε καλέ πρωτομηνιάτικα;
@ ανώνυμος:
Κάλέ μη γράφετε τέτοια γιατί ξιπάζομαι. Κουράγιο ε; Ε, το πα του Λουράντου να με βγάλει σε αναβράζουσα μορφή και με 'γραψε! Την καλησπέρα μου!
@ γιώργος:
Αντεύχομαι! Καλό μήνα και ευχαριστώ για τα καλά λόγια!
@ de profundis:
Αχχχχ! Με συγκινείτε μον αμί, με τα τρε γκατό λόγια σας. Ο Δημοσθένης ήτο πάντοτε η αδυναμία μου, όσο για τον Fanon πολύ φοβούμαι (μπορεί και να λανθάνω) ότι πριν από αυτόν τα είπε ο Προυντόν. Αλλά δεν πειράζει. Και οι τέσσερις μας (χαχα! βάζω εσάς και εμάς μεταξύ των πουρκουάδων, δεν έχει πλακίτσα;) το ίδιο πράμα θέλουμε να πούμε: όταν το χρήμα είναι μαζεμένο σε ένα μπαγιόκο, κάποιος κλέβει ΠΑΙΔΙΆΑΑ!
"Ταν αρετάν, ταν σοφιαν νικάντι ΧΕΛΩΝΑΙ." παλιά (6ος π.Χ. αιών)Αιγινίτικη παροιμία.
Γιατί πέφτει η στερλίνα και δεν γίνεται σοφότερος ο Μπράουν είναι μια άλλη παροιμία.
άσε φίλη κοπτοραπτού!
πρωί πρωί, έμαθα κάτι άσχημο με μια φίλη μου, τσακώθηκα με το έτερον ήμισυ, έφυγε το πλήκτρο του insert από το laptop και το κερασάκι στην τούρτα, πήγα να ποτίσω τα λουλούδια στη βεράντα και μου μπήκε στο μάτι το γιούκα. έτρεχα βραδιάτικα στο νοσοκομείο και κλειστό το μάτι!
ε τι άλλο δηλαδή να πάθω;
Καλησπέρα και καλό μήνα (έστω και με μια μικρή καθυστέρηση)... Η ουσία είναι να μη χαλάμε τη ζαχαρένια μας και δυστυχώς υπάρχουν πολλοί γύρω μας που προσπαθούν φιλότιμα για να το πετύχουν και κάποιες φορές το καταφέρνουν, ακόμη και χωρίς να πληρώνονται για αυτό...
Αλλά αφού πιάσαμε τα... αρχαία Γαλλικά να πω και εγώ ένα:
"εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι πέρι πάρτης σας..."
Με τις υγείες σας...
Όσο για σένα ria, αν και δε γνωριζόμαστε, περαστικά και άλλο κακό να μη σε βρει, η περιπέτειά σου ήταν συγκινητική...
αχ κοπτοραπτου μου
και γω με τα Μπερμπερις και με τα Πραντα και τα Γκουτσι κυκλοφορώ , αλλά ένα βάρος το χω
υγ λες να ναι απ τις σακούλες???
όσο για τον ανώνυμο,
τι παρεδώσε έχετε αγαπητέ εσείς με την αγαπημένη και την φωνάζετε κοπελιά???
μια χαρα ξερουμε να τα εκτιμουμε
να τα σφίγγουμε δεν ξέρουμε
και μια παροιμία κρητικης προελεύσεως που μου λέει συχνά η μαμά μου
"όποιος τρώει 48
και δεν βγάζει 40
στην φυλακή τον βάζουνε
και δεν καέχει γιάντα"
@ dionysos:
Ώστε εσείς ξεκινήσατε την ιστορία με τις παροιμίες; Σωστοί, πάντως, οι Αιγινίτες! Την καλησπέρα μου!
@ ria:
«Το γιούκα μπαίνει μεσ’ το μάτι μου», που τραγουδούσε κι η Μακρυπούλια ως Αμαλία στο «Παρά Πέντε». Πλάκα κάνω για να σ’ αλαφρύνω λίγο, φιληνάς κι άλλο κακό να μη σε βρει! Τα φιλιά και τα περαστικά μου!
@ greekmedianews:
Πες τα παιδάκι μου και στα ελληνικά και στα γαλλικά και στα σουαχίλι! Καλησπέρες και να προσέχεις εκεί πάνω τους βαρδάρηδες!
@ kanataki:
Να τα φοράς και να τα χαίρεσαι κουκλί μου κι άμα θες βοήθεια στις σακούλες σφύρα! Με τις μάρκες δεν έχω πρόβλεμ, με τις άλλες τις «μάρκες» ζορίζομαι! Όσο για την παροιμία της μαμάς σας, έγραψε! Ο ανώνυμος έχει κι αυτός το νταλαβέρι του, οπότε μη ζορίζεστε! Τα φιλιά μου!
ΞΕΡΕΙΣ ΕΣΥ:
Είσαι άρρωστη μικρή μου. Θα σου 'πεφτε τριπλό τζακ ποτ και το μόνο που θα 'κανες στο αφεντικό σου είναι τριπλό κωλοδάχτυλο και τη γλώσσα έξω; Έλεος μαντάμ! Τόση ανωτερότητα! Πάρε το ψαλίδι και κούρεψε τον τον κερατά! Σε κουρεύω και σε πληρώνω, πες του.....
prin απ όλα: Καλή Άνοιξη με καλή διάθεση
και δευτερευόντως: εύχομαι γρήγορα να βρεις το τρίτο χέρι, αυτό αυτομάτως σημαίνει ότι θα μπορείς να το χρησιμοποιήσεις κατά το δοκούν (και μετά να μας πεις και ’μας τον τρόπο-συνταγή γιατι έχω καταλάβει από την επικοινωνία μας ότι δεν είσαι μοναχοφαγού)
Επίσης εύχομαι μέσω εσού σεόλους μας να μποροέσουμε να μοιραστούμε τον πυρετό μας με όποιον θέλουμε εμείς όταν θέλουμε εμείς!
Άντε πάλι ΄΄μίλησες΄΄ στην καρδιά μου!
www.u-hoo.gr/gianniskafatos
@ ΞΕΡΕΙΣ ΕΣΥ:
Μα πως μου μιλάτε έτσι; Άκου «άρρωστη»! Και σιγά το καινούριο που μας είπατε, δηλαδή! Όσο για κούρεμα που λέτε, αυτό – απ’ το δικό μου ψαλίδι, τουλάχιστον – κοστίζει ακριβά. Οπότε δεν του το χαρίζω… Μάκια σας και καλησπέρα!
@ giannis kafatos:
Αχ, ναι; Είναι που η καρδιά σας έχει ανοιχτά αυτιά, αγαπημένε! Αλί από εκείνους που έχουν κλειστά και τα αυτιά και τις καρδιές τους και το μόνο που έχουν ανοιχτό είναι το χέρι τους! Σας ευχαριστώ και αντεύχομαι για μία υπέροχη άνοιξη!
Όλοι παράπονα έχουμε. Να δεις σε μένα, ένα σκατό 6 χρονών και κοντούλης,. μια πιθαμή άνθρωπος, να σου κουνάει το δάκτυλο και να σουλέει ότι του τρώς την ώρα.Έχω κέντρο Αγγλικών, αλλά το ρολόι του πήγαινε λάθος. Και να φωνάζει κιόλας! Και η μάνα χειρώτερη, τους έστειλα στο καλό,και τέλος. Αλλά θέλω να δω αυτό το σκατό όταν μεγαλώσει!!
καλημέρα
@ ΞΕΡΕΙΣ ΕΣΥ:
Βρε! Βρε, κουτό! Από αγάπη σ'το λέω. Άντε μανούλα μου την κάνω, κλείνω και το λαπτόπι να πάνω και εγώ στη...δουλεία μου γιατί το δικό μου αφεντικό είναι καλό μεν κολλημένο δε με τις συσκέψεις που΄θέλει να γίνονται στην ώρα τους.
Είτε ηθελημένα είτε άθελα σου πάντως, μπήκες στο κλίμα της εργατικής πρωτομαγιάς. Δυστυχώς για σένα δίαλεξες δουλειά που πληρώνει συνήθως αυτούς που είναι μπροστά από τις κάμερες και όχι από πίσω. Εντελώς αντίθετα από τη ζωή, στην οποία χαρούμενοι είναι αυτοί που είναι από πίσω (γενικά) και όχι από μπροστά.
@ Sofia:
Αυτό το σκατό όταν μεγαλώσει θα βγάζει γλώσσα στα παιδιά μας, αγαπητή, που αν δεν μας πέσει το τζακ ποτ κατά πάσα πιθανότητα θα είναι στη δούλεψη του και θα τους περιμένει με το κωλορόλογο στο χέρι. Καλωσήρθατε στο κοπτοραπτείο και καλή συνέχεια!
@ ΞΕΡΕΙΣ ΕΣΥ:
Κι εσείς με το ρολόι στο χέρι, βλέπω. Να το χαίρεστε το αφεντικό σας και για τα γενέθλια του να του πάρετε μία γραβάτα φλοτάν από του Παγώνη για να τη σφίξει καλύτερα γύρω από τον λαιμό σας. Ασφαλώς και αστειεύομαι. Καλησπέρες!
@ Nikosm:
Αυτό το κακό να είμαι εντός κλίματος το έχω. Αλλά μια μέρα… Μια μέρα… Την καλησπέρα μου και σε εσάς!
ξεπέρασα το σοκ
έγραψα νέο ποστ (κ)
υγ τι αλλο να κάνω η γρι-έντζο για να σε ευχαριστήσω επιτέλους????
εσύ, καλή μας κοπτοραπτού, δουλεύεις στο κοπτοραφείο σου...
και το κωλόφαρδο το αφεντικό σου ξέρει άραγε τι διαμάντι έχει στα χέρια του;
Αφού δεν είναι τίποτε από αυτά, μήπως είναι απλώς ζαβαρακατρανέμια;
Για να ψαχτούμε λίγο!
Δεν είναι η δόξα, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ... είναι της λόξας μας η χαρά, κοπτοραπτού μου.
Υ.Γ.: Αύριο στο μαγαζί θα σκάσω με μπούρμπερη. Δεν το αγόρασα... χορηγία ήταν!
Καλημέρα κι από μένα. Ρε συ κοπτοραπτού έχει δίκιο η abbttha. Με τέτοια πένα το αφεντικό σου θα πρεπε να σέχει στη βασιλεία των ουρανών και δε σε γλείφω αυτή τη στιγμή. Και μου κάνει εντύπωση πως δεν σου χουν προτείνει συνεργασία από πουθενά. Ή σου χουν προτείνει και τους γείωσες ; γιατί είσαι και λίγο με το συμπαθειο κιόλας αναρχοαυτόνομη. Όπως και να ναι καλά να περνάς και μη δίνεις σημασία στα φτηνά της ζωής μας!!!!!
PetrosMmE
προς κύριον πέτρον μμε, τον Ανώνυμον:
πετράκη, σου γράφω τώρα που η μικρή μας κοπτοραπτού δεν με έχει πάρει χαμπάρι! (ας μείνει μεταξύ μας, αυτή θα πλουτίσει μια μέρα και θέλω να το παίξω από τώρα γούμανμάνατζέρ της, μπας και βγάλω κι εγώ αργότερο κανα φράγκο)
λοιπόν, πρόσεξε: φυσικά και είναι αναρχοαυτόνομη! αν δεν είναι ελεύθερη, πώς θα είχε τέτοιο χιούμορ;
και γι'αυτό είναι πολύτιμη σε όλους τους καρεκλοπλούσιους, γιατί θα προσφέρει πάντα ένα καινούριο βλέμμα, κι όπως είναι και γειωμένη, το βλέμμα της θα είναι και καινούριο αλλά και αποδεκτό.
εμένα θα μου άρεσε και να την ακούω!...
χε χε χε....
λοιπόν, προς κοπτοραπτού
εγώ θέλω να με καλέσεις στην εκπομπή σου. θα σπάσουμε πολύ πλάκα!
Το ξέρετε ότι κάνετε φασαρία όταν λείπω; Και μ’ αρέσει!!!!
@ kanataki:
Το βλέπω, λατρεμένη, το βλέπω. Και ειλικρινά είμαι περήφανη για εσάς! Τα φιλιά μου!
@ abttha:
Τι να σου πω φιληνάς! Η εκτίμηση που μου έχει είναι σαν το όριο ομιλίας γνωστής εταιρείας κινητής: απεριοριστή. Και εννοείται ότι τα αισθήματα είναι αμοιβαία.
ΥΓ.: Ρε συ μάτια, σ’ ευχαριστώ για τα καλά λογάκια!
@ kitsosmitsos:
Κι άαααααλλο ψάξιμο βρε Κίτσο μου; Αν και να σου πω, έχω χάσει ένα ζευγάρι πατίκια τελευταίως…
@ σπύρος σεραφείμ:
Κι από λόξα, Σπυρέτο μου, απ’ ό,τι βλέπεις ειδικώς εδώ μέσα, είμεθα κάργα.
ΥΓ.: Και χορηγία να μην ήταν να το φοράς και το χαίρεσαι, καμάρι μου. Όπως είπα και στην tsaperdona το πρόβλημα μου δεν είναι με τις μάρκες.
@ PetrosMme:
Πέτρο, σκούζι μάνα μου, αλλά κάτι σου ρίξανε σήμερα στον καφέ. Άκου «στη βασιλεία των ουρανών»! Άκου «αναρχοαυτόνομη»! Άκου «συνεργασίες»!
ΥΓ.: Abttha τι μου έκανες, παιδί μου!
@ abttha:
Καλέ! Μην του απαντάς! Για μάνατζερ σε παίρνω από τώρα, αλλά σ’το υπόσχομαι ότι θα καταλήξουμε να γυρίζουμε εγώ με κιθάρα κι εσύ με τραγιάσκα στην Ομόνοια! Και ποια εκπομπή;;;; Δεν έχω εκπομπή!!! Σε καλώ στο κοπτοραπτείο, όποτε γουστέρνεις, αλλά εκπομπή δεν έχω! Παρ’ όλα αυτά σ’ ευχαριστώ, Μπάρμπι, μου φτιάνεις τη μερα, όταν μου τη μαδάνε οι συνήθεις υποπτοι. Να ‘ σαι καλά, κουκλί!
στη μέλλουσα εκπομπή σου στην τηλεόραση, θα με πάρεις για γλάστρα! είμαι τόσο μα τόσο εντυπωσιακή, που θα ανέβεις σε ακροαματικότητα (αν και δε θα το έχεις ανάγκη)
θα μου έχεις κι ένα χάρτη εκεί δίπλα, ας πούμε χάρτη της ελλάδος, κι εγώ θα κάνω κινήσεις με χάρη, όπως οι μετεωρολόγοι! κανένας δε θα ξέρει από πού θα του'ρθει! καλό ε;
τι λες; να επιχειρήσω να ζητήσω από τις εργασιακές αρχές μου και μιά άδεια για γλάστρα;
άλλωστε, όλοι οι εργοδότες έχουν κρυφή επιθυμία να έχουν δίπλα τους μόνο είλωτες και γλάστρες, να νιώθουν σαν φαραώ σε κρουαζιέρα στο νείλο...
Πως γίνεται το γαμώχρημα κι εμένα να γλυστρά πάντα από τα χέρια μου. Δεν είναι ότι είμαι φιλάργυρος, αλλά θεώρώ ότι την φέρνουν την πουτάνα την ευτυχία κι ας λένε οι ταινίες του Ξανθόπουλου και οι Βραζιλιάνικες σαπουνόπερες ό,τι θέλουν. Θέλω βάσανα που να προέρχονται από χρήμα. Θέλω μεγάλα καράβια και μεγάλες φουρτούνες. Αλλιώς δουλειά δεν γίνεται
@ abttha:
Ζουζούνα μου θα σε στενοχωρήσω, αλλά η τηλεόραση δεν είναι στα σχέδια μου. Αν όμως θέλεις τόσο πολύ ένα πόιντερ για να δείχνεις κατά που πέφτει η Προσοτσάνη και φυσικά ένα κανάλι για να σε φιλοξενήσει, εδώ είμαι εγώ. Θα σε...διορίσω! Άσε που δεν μου πάει το εργοδοτιλίκι με ή χωρίς γλάστρες. Τα φιλιά και την αγάπη μου!
@ torch:
Θες φραγκοπροβλήματα λοιπόν γείτονα... Θέλω τόσο να σε βοηθήσω να τα αποκτήσεις για να μου χαρίσεις τα...μισά, αλλά δεν έχω τρόπο ρε γαμώτι... Σχώρα με. Όταν τα καταφέρω άι γουίλ ινφόρμ γιου! Φιλιά και καλησπέρες!
λοιπόν πιτσιρίκι τι έγινε;
έχω σύνδρομο κοπτοραπτούδικης στέρησης! φιλιά πολλά!
από koptoraptou
Κάνε υπομονή καλή μου. Μόλις λούστηκα και λέω να κάτσω τον πισινό μου να εκτονωθώ! Κίσιζ!
Kala. Ama perimenoume na isioseis malli me to pistolaki tha nixtosoume!!!!!!!!
@ ανώνυμος:
Ποιος είσαι εσύ ρε μεγάλε που θα μας βάλεις και χέρι για την ώρα που θα σπαταλησουμε στο πιστολάκι;;; Α πάγαινε από 'κε χάμου!
Δημοσίευση σχολίου