Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Σκασίλα

Η λέξη «άρνηση» σίγουρα κάτι σας λέει.
Πάω κι ένα στοιχηματάκι ότι οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, έχετε συστηθεί με την «κυρία». Κάποιοι την έχετε τρατάρει και φοντανάκι, μερικοί της έχετε τραβήξει και κανά δυο μανίκια {τόσο πετυχημένη ήταν η γνωριμία} και μετά τη στείλατε πίσω στη μαμά της. εμένα μου ‘χει κατσικωθεί στο σπίτι κανά μήνα τώρα και δεν ξέρω αν πρέπει να τη βγάλω έξω με τις καρακλωτσές ή να τις παραχωρήσω το κρεβάτι, τον άντρα και τα λιγοστά υπάρχοντα μου και να ζήσουμε τα τρία μας ζωή χαρισάμενη.
Διότι η συγκεκριμένη μανδάμ, α όλα κι όλα, είναι πολύ βολικιά. Συνήθως σε επισκέπτεται με προβληματάκι υγείας. Μυξοκλαίγεσαι τον πρώτο καιρό, σκανιάζεις που δεν είσαι ακριβώς περδίκι, αλλά μετά αρχίζεις να την ψιλοβρίσκεις. Πιο μετά συνέρχεσαι και επιστρέφεις {στη δουλειά, ας πούμε} και υπάρχει ένα σχετικό κανάκεμα {!!!}, ένα κουπεπέ, κι όπως συνηθισμένος στις σφαλιάρες με το «καλημέρα σας», κάπως σου κάνει, σα να σε βολεύει.
Άσε που βλέπεις τον κόσμο με άλλο μάτι. Πράγματα που παλιά σε βγάζανε στα μανταλάκια, τώρα τα ‘χεις λυμένα, τακτοποιημένα, σχεδόν χεσμένα.
Παραδείγματος χάριν, πριν από τρία χρόνια να ‘χε γυρίσει το dvd του το Τζουλάκι, θα ‘χες ανεβάσει τρεις επιθεωρήσεις και οχτώ μονόπρακτα. Σήμερα το σχόλιο {σου} είναι ανακουφιστικά λακωνικό: Σκασίλα μου
Σκέτο. Χωρίς θαυμαστικό, χωρίς αποσιωπητικά, χωρίς τελεία καν.
Εν τω μεταξύ, ο κόσμος πάει κι έρχεται, δουλειές ψήνονται και κρυώνουν πριν καν σερβιριστούν {κάργια κρίση}, τα νοίκια, τα κοινόχρηστα, οι δόσεις τρέχουν, φίλοι χάνονται κυριολεκτικά και μεταφορικά {για ποιους να χολοσκάσεις πιο πολύ;}, κοντεύεις να πιστέψεις ότι το ΔΝΤ είναι κάτι σαν την θεία Σούλα {μακρινή, βρωμιάρα, αντιπαθής και κλεπτομανής}, γενικώς το πράγμα ξεπερνάει κι εσένα και τις προσπάθειες σου.
Στο ίδιο διάστημα, το οποίο κυλάει σαδομαζοχιστικά αργά, σα να ‘χεις χώσει το κεφάλι σου σε κενό αέρος, με την «κυρία»έχετε γίνει σταυροκουμπάρες και η παρεούλα μαζί της είναι διδακτική: σταματάς να τρέχεις σαν τον Βέγγο, χέζεις τις προθεσμίες, κοντοστέκεσαι στον δρόμο να μυρίσεις τις νερατζιές, γίνεσαι τσιγκούνης στα λόγια, κι όταν σε ενημερώνουν ότι το pay-day αργεί {και} αυτό τον μήνα, πας για καφέ.
Ας κόψουν και τα νερά και το ρεύμα, ας γκαρίξει κι η σπιτονοικοκυρά, ας κουνήσει και κανάς άλλος τον κώλο του, στην τελική. Ώχου πια. Άνευ θαυμαστικών και αποσιωπητικών, μόνο με τελεία.
Σταματάς να απολογείσαι, κάνεις στην άκρη, διαβάζεις κανά βιβλίο παραπάνω, δεν τσακίζεσαι να σηκώσεις το κινητό {και το σταθερό}, ξυπνάς πιο αργά και χωρίς ενοχές. Γερνάς; Μπορεί.
Χάνεις τον στόχο; Ε, δεν χάθηκε κι ο κόσμος. Βρωμάνε οι επιχειρήσεις από στελεχάρες και «πρώτους».
Πόσες Μεγαλοβδομάδες πέρασες ληξιπρόθεσμες; Και τι σου κόστισαν; Ένα χέρι, ένα φίλο, τα μάτια, την ησυχία σου;
Πες σκασίλα μου, παιδί μου και σάλτα να πιεις ένα ούζο με μεζέ νηστίσιμο.
Δε ‘ν’ κακό πράμα η άρνηση. Τσούζει μόνο αυτούς τους λιγοστούς που σ’ αγαπούν, που είναι πιο λιγοστοί απ’ όσο υπολόγιζες, και δε στο κρατούν γινάτι {τ’ ακούς πουλί μου; Το γινάτι βγάνει μάτι και δεν υπολογίζει αν είν’ δικό σου ή δικό μου…}, που διπλομαντάλωσες και εξαφανίστηκες μέρα μεσημέρι.

Αυτά τα ολίγα, Μεγαλοβδομαδιάτικα, γειτόνοι, που Καλό Πάσχα να ‘χετε οι ένθεοι και οι λοιποί πάλι, καλή ξεκούραση και καλές βόλτες.

ΥΓ: Με συμπαθάτε που εξαφανίστηκα κι από ‘δω κι απ’ τα τσαρδιά σας. Το πνεύμα ήταν πρόθυμο και διαβαστερό, η σάρκα μετά από 12ωρα εργασίας, ασθενής.
ΥΓ2: Φίλε, εσύ ξέρεις καλύτερα από ‘μένα τα όρια σου. Τα «ρολά» είναι κλειστά, αλλά ο «συναγερμός» απενεργοποιημένος. Για την ώρα.



ΠΗΓΗ ΦΩΤΟ: http://media.ebaumsworld.com

17 σχόλια:

monahikoslikos είπε...

Μόνο Καλή Ανάσταση θα σου ευχηθώ απόψε, για το κράξιμο επιφυλάσομαι να το κάνω τηλεφωνικά.

agrampelli είπε...

Εγώ πάλι θα σου ευχηθώ (μαζί με το "Καλή Ανάσταση") και καλό μήνα!!!Μπήκε ο Απρίλης ο ψεύτης...Φιλιά,καλά να είσαι...

faraona είπε...

Καλή Λαμπρή Κοπτοραπτού.
Καλόν Απρίλη!

Swell είπε...

To μόνο καλό αγαπημένη, είναι ότι ακόμα (για πόσο;) μπορούμε να αρνούμαστε σε (μερικούς) μαλάκες. Να 'χεις έναν πολύ καλό μήνα και να περάσεις όμορφα σου εύχομαι!

Sophia Kollia είπε...

Καλή Ανάσταση και ελπίζω καλή ξεκούραση...
Έτσι είναι..χάνονται γρήγορα όλοι...Δεν βαριέσαι! Έχουν και αυτοί τα δικά τους και δεν είναι όλοι να στέκονται και να ακούνε..
Αν δουλεύεις 12 ώρες δεν προλαβαίνεις να ακούσεις ούτε τον εαυτό σου, πόσο μάλλον τον άλλον.
Υπομονή, τι να κάνεις?
Καλό μήνα.

E[BLOG]HMENOΣ (a.k.a kaliteros) είπε...

Η σκασίλα είναι ωραία αλλά προκαλεί εθισμό και βλαπτει εσάς και τους γύρω σας. Άρα και εδώ χρειάζεται μέτρο.
Σκασίλα μου εάν διαφωνείτε!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !!!ΠΙΟ ΓΛΥΚΑ ΑΠΟ ΤΣΟΥΡΕΚΙΑ,ΠΙΟ ΓΕΡΑ ΑΠΟ ΑΒΓΑ,ΠΙΟ ΤΥΧΕΡΑ ΑΠΟ ΑΡΝΙΑ :)))

Μάγισσα Κίρκη είπε...

Που είσαι τρελόγκα; Κι έλεγα πάει αυτή, κρεμάστηκε με τις κλωστές Πεταλούδα!
Να περάσεις όμορφα κι άσε την κρίση για τους άλλους.Με τόση σχιζοφρένεια γύρω μας, στην προηγούμενη ζωή πρέπει να ήμασταν ψυχοθεραπευτές! Καλό Πάσχα!

Ανώνυμος είπε...

Το ρούφηξα σαν ουζάκι στην λιακάδα το κείμενο σου. Υπέροχο. Αληθινό. Αντιπροσωπευτικό, αιχμηρό, καθρέφτης του πρωινού μας ξυπνήματος.

Θα περάσει κι αυτό που θα πάει. Οπως. Μαθημένα τα βουνά

Καλό Πάσχα

ΔΙΟΝΥΣΟΣ είπε...

Νάσαι καλά κοπτορραπτού μας να μου κλέβεις πάντα τον συραπτικό μου οίστρο! Και αν υπάρχει ελάσσονα διάθεση σκασίλα σου διαβλέπω και μείζονα αναγεννητικό διαφωτισμό αμφισβήτησης, το ποιό υιές αρρωστιμένο σύμπτωμα που ξέρω. Ευχές και τα σχετικά φιλιά.

ΖΕΡΒΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ είπε...

Χρόνια πολλά!!!! Να περάσεις πολύ όμορφα σήμερα!!!! Δεν ξέρω τι θα γίνει αύριο, σήμερα πάντως εγώ και το κατσικάκι μου θα φάω και τα αβγουλάκια μου θα τσουγκρίσω και το κρασάκι μου θα το πιω. Από Τρίτη και μετά βλέπουμε.....

vatraxokoritso είπε...

Χρόνια πολλά, μην σκας, γράφε όποτε μπορείς. Μην σκας για τπτ!

Ανώνυμος είπε...

Θέλεις να γίνουμε φίλες;να παλεύουμε με τις κλωστές μας;

u-hoo.gr/gianniskafatos είπε...

"δεν ειμαι εδώ" γραφει στο ταμπελάκι έξω από το καταστημα!
καλώς ήρθες!
καλή άνοιξη

KitsosMitsos είπε...

Να ρίξουμε και μια σκορδοκαϊλα από φρεσκότατο τζατζικάκι να στανιάρουμε;

the elf at bay είπε...

Η άρνηση με έχει γαμήσει στην κυριολεξία. Δεν ξέρω αν φταίει ο Κρόνος που κάνει βόλτες πάνω-κάτω ανενόχλητος αλλά φαντάζομαι τον Μάϊο όλα θα ισιώσουν.

Αυτά προς το παρόν.

Ανώνυμος είπε...

αυτή η ανάρτηση ταιριάζει γάντι με την ψυχολογία μου εδώ και μισό χρόνο. άργησα στο ραντεβού; σκασίλα μου. πάχυνα 2 κιλά; σκασίλα μου. είπα μία λέξη παραπάνω; κτλ κτλ