Το 10 το ζαβό (συν μία κουλαμάρα)...

Από Παρασκευή σε Παρασκευή το πάω, το ξέρω σκατά τα ‘χω κάνει, όλο λέω ότι θα οργανώσω τον χρόνο μου, αλλά σε λίγο θα πάρω το βραβείο της ακαμάτρας γαζώτριας.
Έλεγα κι εγώ, με το πτωχό μου το μυαλό, ότι η ανεργία – ή έστω η ημιανεργία* – ήταν το καλύτερο που μπορεί να λάχει του ζαβού ανθρώπου, αλλά πριτς!
Μόλις σε πάρουν πρέφα ότι τα ψιλοξύνεις, αρχίζουν τα πατιλίκια.
Του τύπου «τρέχα να πληρώσεις κανά λογαριασμό», «βάλε και λίγο σκούπα», «α, και τα βρακιά σου μην τα πετάς δώθε κείθε, γιατί μετά εσύ θα βάλεις πλυντήριο κι εσύ θα απλώσεις».
Μέσα σ’ αυτήν την υπέροχη ντίρλα, ήρθε και η Θεία Ντόνα να με αποκάμει – όχι που δεν ήθελα, δηλαδή, δουλειά δεν είχε ο διάολος πιλάτευε τα ανίψια του – και μου ζήτησε κάτι εν είδει μπλογκοπαίχνιδου, το οποίον και δεν είμαι απολύτως σουρ ότι το άρπαξα καλώς.
Θέλει να της γράψω 10 (άχρηστα) πράγματα για μένα.
Αλλά επειδή ημιάνεργη μπορεί να είμαι, προχειράντζα όμως όχι, εγώ τα 10 θα τα εξελίξω, του στυλ 10 (άχρηστα) για μένα, κουσούρια που μ’ άφηκε η τηλεόραση.
Τσιμπήστε λοιπόν (και εσένα Θεία Ντόνα σε θέλω προσεχτικιά)…

UPDATE: Η οποία Θεία μάλλον ερωτεύτηκε και αντί να μου γράψει "10 +1", το 1 το κράτησε για την πάρτη της!!!!

1. Είμαι απροσάρμοστη. Και ντροπιάρα. Του στυλ, όταν μου μιλάνε άγνωστοι – ενίοτε και γνωστοί - να τραυλίζω και να κοκκινίζω. (Απίστευτο;;;). Εκτός κι αν μου πιάσουν κουβέντα για την Αννίτα Πάνια. Εκεί αλλάζει το πράμα.

2. Δεν μ’ αγάπησαν ποτέ τα αφεντικά μου. Όχι που το ‘χω παράπονο, αλλά έτσι το αναφέρω. Παρηγοριά σε κάτι τέτοιες στιγμές έβρισκα στο πρόγραμμα του Star.

3. Έχω καμιά 200αριά ζευγάρια παπούτσια. Σε λίγο θα με διώξουν απ’ το σπίτι, θα εκλέξουν πρωθυπουργό και θα ζήσουν αυτά καλά και εγώ σε κούτες στην Ομόνοια. Έβλεπα πολύ Fashion Tv στα νιάτα μου.

4. Σιχαίνομαι (ξερνάω, ζαλίζομαι, πέφτω σε κατάθλιψη) τις συσκέψεις. Ειδικά των καναλιών. Ακόμη κι αν… βγάζουν «είδηση». Φτου!

5. Λατρεύω τις ιατρικές σειρές. Και τα ιατρικά ντοκιμαντέρ. Κάνε με βοηθό νοσοκόμας του Δόκτωρ Χάουζ. Δεν έχω πρόβλημα. Δεν αηδιάζω με τα αίματα, δεν κωλώνω με τους εμετούς, δεν αποθαρρύνομαι με τις μύξες και τις λοιπές ρυπαρές εκκρίσεις.

6. Έχω κόλλημα με τις κούκλες (εξόν από Μπάρμπι και λούτρινες αηδίες!). Μεγάλο. Και με τα αυτοκινητάκια. Το κακό είναι ότι ποτέ δεν πρόκειται να βγάλουν ομοιώματα ελληνικών σειρών στην ελληνική παιχνιδοαγορά. Αν ακούει κανείς, πάντως, ενδιαφέρομαι να αγοράσω «3 Χάριτες» σε κούκλες. Και προς Θεού, ελληνικών σειρών είπα, και όχι δελτίων ειδήσεων. Το διευκρινίζω γιατί ανάμεσα μας παίζουν και ψυχανώμαλοι και είναι ικανοί να βγάλουν «Γιώργο Τράγκα με στολή Ράμπο…»

7. Αν μου πεις ψέματα, μπορώ να αρρωστήσω. Μην ανακαλύψω ότι άλλο μου ‘δειξες κι άλλο μου ‘μπηξες. Την έβαψες. Βέβαια, αυτό δεν ισχύει για τους παρουσιαστές, ιδίως της πρωινής ζώνης. Η χαρά του κοπτοράπτη είναι να μασάει τις γραβάτες τους…

8. Έχω εμμονή με τα κραγιόν. Το 10άρι του Λιπ Φίνιτι της Μαξ Φάκτορ είναι απλώς α- ξε – πέ – ρα –στο! Αυτό, βέβαια, είναι κάτι που δεν ασπάζεται ο μυστακοφόρος αγαπημένος μου και δεν ξέρω πότε θα με στείλει στον γέρο διάολο. Τι να κάνω, ρε παιδιά; Ποιότητα, ποιότητα, αλλά εγώ μεγάλωσα με τα ροδαλά χειλάκια της Ελένης Μενεγάκη.

9. Βάρναλης, Πολυδούρη, Ταχτσής, Πόε, Έλιοτ, Κίπλινγκ. Με αυτή τη σειρά ακριβώς! Κι ούτε ένας – ΕΝΑΣ! – πουλημένος της τηλεόρασης δεν μου ‘χει κάνει τη χάρη να ασχοληθεί σοβαρά με την πάρτη τους! Ο Καρατζαφέρης που πριν από ‘κανά δυο χρόνια ασχολήθηκε με τον Ταχτσή δεν πιάνεται, γιατί είναι ο Καρατζαφέρης.

10. (Ουφ! Ξεσπαλιάστηκα, κυρά μου!). Είμαι μονόχνοτη. Και φίλους έχω τρεις. Μετρημένους. Έναν από παιδί και δυο που μου ‘λαχαν στον δρόμο. Και αν τους πειράξεις, σκοτώνω. Με τον έναν δεν μπορώ να μιλήσω για τίποτα τηλεοπτικό, γιατί έχει πετάξει την τηλεόραση απ’ το σπίτι του, αλλά μ’ αγαπάει μέχρι θανάτου και με ανέχεται. Στον άλλο χρωστάω την εμπλοκή μου με τις κοπτοραπτικές. Και την τρίτη – αν κάποια στιγμή δεν με τρελάνει με τις μαλακίες της – θα την παντρέψω στην Τήλο και τις πουτάνες τις κάμερες δεν θα τις αποφύγουμε…

11. (Το ένα που λέγαμε;;;) Όταν ο Ευαγγελάτος πήγαινε, εγώ γύριζα τρίτη φορά!

Εγώ, χρυσέ μου, να σου δώσω συμβουλές για το πως το μπουγαδοκόφινο δεν πιάνει τριχομονάδες και που 'σαι: πριν πατήσεις στο φιλόξενο ραφείον μου, βγάλε παπούτσια - ΤΩΡΑ! - και μετά κάνε ό,τι θες!

Και επειδή είμαι εκδικητικός τύπος, καλώ τον Monahikoliko, την Abttha, τον Swell, τον Γιάννη τον Καφάτο και την – εσχάτως τεμπέλα – Τσαπερδόνα Κανατάκη να γράψουν τα δικά τους άχρηστα 10άρια (συν την κουλαμάρα) για την αφεντιά τους.



* Ημιανεργία: Κατάσταση κατά την οποία δεν ξέρεις αν δουλεύεις. Δηλαδή, ξέρεις, αλλά προκοπή δεν βλέπεις, οπότε είναι σαν να μην δουλεύεις...

ΠΗΓΗ ΦΩΤΟ: http://www.luciennedemauny.co.uk/